سلامت

به گزارش هلث‌دی شرکت‌کنندگان در این پژوهش، کودکان مبتلا به آسم مقاوم خفیف تا متوسط بودند که در میان ۳۰ تا ۴۰ درصد از شدیدترین موارد ابتلا به آسم در کودکی قرار دارند.

محققان برای این مطالعه، وضعیت حدود ۷۰۰ شرکت‌کننده در یک برنامه درمان آسم کودکی را پیگیری کردند. در هنگام آغاز تحقیقات، سن کودکان بین ۵ تا ۱۲ سال بود و حداقل تا ۲۳ سالگی پیگیری شدند.

این کودکان به‌طور تصادفی برای دریافت سه نوع درمان استنشاقی انتخاب شدند: ۲۰۰ میکروگرم بودزوناید دو بار در روز، ۸ میلی‌گرم ندوکرومیل دو بار در روز یا دارونما. همچنین آنها داروی آلبوترول استنشاقی را نیز برای حملات آسم استفاده کردند.

شرکت‌کنندگان سالی یک‌بار به یکی از هشت مرکز تحقیقاتی مشخص‌شده در آمریکا و کانادا مراجعه می‌کردند تا آزمون عملکرد ریه خود را ثبت کنند.

در پایان این مطالعه، ۱۱ درصد از بزرگسالان جوان مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه بودند. جنس مذکر و عملکرد ضعیف ریه از عوامل خط ابتلا به این بیماری بودند.

در زمان ورود کودکان مبتلا به آسم به دوره جوانی، ۷۵ درصد از آنان یک افت اولیه در عملکرد ریه یا کاهش رشد ریه را نشان دادند. درمان آسم در کودکی این الگوها را تغییر نداده بود.

در بیماری COPD برخلاف آسم، مجاری تنفسی قطر طبیعی خود را حفظ نمی‌کنند و منجر به درجات مختلفی از تنگی نفس مزمن ایجاد می‌شود.