سلامت

‍پژوهشگران در این مطالعه داده‌های مربوط ب‍‍ه بیش از ۳۳۰۰ زن آمریکایی بررسی کردند. سلامت این زنان از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۸ ‍‍‍پیگیری شده بود. همه این زنان نخستین فرزندشان را در فاصله ۱۵ تا ۳۵ سالگی به دنیا آورده بودند. این زنان هنگامی که به ۴۰ سالگی رسیده بودند، خودشان وضعیت سلامتشان را ارزیابی کرده و به آن نمره داده بودند.

در سن ۴۰ سالگی، زنانی که نخستین کودکشان را در فاصله ۲۵ تا ۳۵ سالگی به دنیا آورده بودند، نسبت به آنانی که برای نخستین بار در فاصله سنین ۱۵ تا ۱۹ با ۲۰ تا ۲۴ بچه‌دار شده بودند، وضعیت سلامت بهتری را گزارش کرده بودند. تفاوت عمده‌ای میان وضعیت سلامت در ۴۰ سالگی در میانی زنانی که نخستین کودکشان را در دوران نوجوانی به دنیا آورده بودند و آنانی که در ابتدای دهه ۲۰ زندگی بچه‌دار شده بودند، وجود نداشت.

گرچه این بررسی میان بچه‌دار شدن در سنین ‍پایین و وضعیت بدتر سلامت در ۴۰ سالگی همراهی نشان می‌داد، طراحی آن طوری نبود که رابطه علت و معلولی میان این دو را ثابت کند.
یافته‌های این بررسی در شماره دسامبر ژورنال سلامت و رفتار اجتماعی منتشر شده است.

کریستی ویلیامز، استادیار جامعه‌شناسی در دانشگاه ایالتی اوهایو و س‍رپرست این تحقیق درباره این یافته‌ها گفت:‌ «بررسی ما نخستین بررسی از این نوع در آمریکا است که نشان می‌دهد که بچه‌دار شدن در سنین ‍پایین (نوجوانی و ابتدای جوانی) نسبت به تاخیر انداختن بچه‌دار شدن تا ‍پایان ۲۴ سالگی، با وضعیت بدتر سلامت بدتر زنان بر اساس ارزیابی خودشان در سال‌های بالاتر زندگی در میان‌سالی همراهی دارد.»