شاخص توده بدنی مقیاس خوبی برای سلامت نیست
10 February 2016 ساعت: 20:2



یک بررسی جدید نشان می‌دهد که شاخص توده بدنی یا بی‌ام‌آی (BMI) ممکن است شاخص دقیقی برای تعیین خطر ابتلا فرد به بیماری قلبی یا دیابت نباشد.
به گزارش لایوساینس پژوهشگران می‌گویند، نتایج این بررسی جدید بیانگر آن است که تکیه بر شاخص توده بدنی یا بی‌ام‌آی ممکن است باعث شده باشد که 75 میلیون نفر در آمریکا به‌طور نادرست رده‌بندی شده باشند- این افراد در معرض خطر حقیقی بیماری قلبی یا دیابت هستند، اما بی‌ام‌آی‌شان این خطر بالاتر یا پایین‌تر از حد واقعی برآورد کرده است.

این پژوهشگران گفتند که این نتایج نشان می‌دهد که بی‌ام‌آی معیار نادرستی برای ارزیابی سلامت است.

به گفته این پژوهشگران افراد برای سالم ماندن «به خوردن غذاهای سالم، فعال ماندن از لحاظ جسمی و خواب کافی» اهمیت بدهند» نه اینکه صرفاً بر وزنشان تمرکز کنند.

پژوهشگران در این تحقیق به بررسی بی‌ام‌آی حدود 40000 بزرگسال در آمریکا پرداختند. آنان همچنین داده‌های مربوط به «سلامت قلبی-متابولیک»- تعیین‌کننده خطر دچار شدن به بیماری قلبی و دیابت- ازجمله داده‌های مربوط به فشارخون، قند خون، کلسترول، التهاب و میزان‌های انسولین را بررسی کردند.

بر اساس تعریف برگزیده این پژوهشگران، شخصی «از لحاظ قلبی-متابولیک سالم است که در چهار مورد از این شاخص‌ها مقادیر سالم را داشته باشد.»

هنگامی‌که پژوهشگران به رابطه میان بی‌ام‌آی افراد و سلامت قلبی-متابولیک‌شان پرداختند، دریافتند تقریباً نیمی از افرادی که بی‌م‌آی‌شان در طیف اضافه‌وزن قرار دارد، 29 درصد افراد با بی‌ام‌آی در طیف چاقی و 16 درصد از افراد با بی‌ام‌آی بیانگر چاقی شدید، از لحاظ قلبی-متابولیک سالم هستند.

ای ژانت تومیاما، استادیار روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا در لوس‌آنجلس و نویسند اصلی این بررسی گفت: «بسیاری از افراد چاقی به‌عنوان حکم مرگ در نظر می‌گیرند. اما داده‌ها نشان می‌دهند که ده‌ها میلیون نفر از افراد اضافه‌وزن دارند یا چاق هستند، و درعین‌حال کاملاً از لحاظ قلبی- متابولیک سالم هستند.»

به‌علاوه، این بررسی نشان داد که بیش از 30 درصد از افرادی که بر اساس بی‌ام‌آی‌شان در طیف وزن طبیعی قرار می‌گیرند، از لحاظ قلبی-متابولیک ناسالم هستند.
دیدگاه کاربران

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد