۲. بیماران دچار هیپوناترمی در معرض افزایش خطر ابتلا به کدامیک از این عوارض هستند؟
۱- اغما ۲- پرفشاری خون
۳- سکته مغزی ۴- عوارض چشمی
پاسخ: پاسخ درست گزینه ۱ است.
علائم هیپوناترمی از تهوع و احساس ناخوشی در موارد کاهش خفیف سدیم سرم تا خوابآلودگی، کاهش میزان هشیاری، سردرد و (در موارد شدید) حمله تشنجی و اغما متفاوت است. علائم آشکار نورولوژیک اغلب به خاطر میزان بسیار پایین سدیم (معمولا کمتر از ۱۱۵ میلیاکیوالان در لیتر) به جابجایی اسموتیک مایع درونمغزی و ادم مغزی میانجامد.
۳. کدامیک از موارد زیر تست آزمایشگاهی اساسی مورد استفاده برای ارزیابی بیماران مبتلا به هیپوناترمی نیست؟
۱- اسمولالیته ادرار
۲- سطوح هورمون محرک تیروئید (TSH)
۳- اسمولالیته سرم
۴- غلظت سدیم ادرار
پاسخ: پاسخ درست گزینه 2 است.
اسمولالیته ادرار، اسمولالیته ادرار و غلظت سدیم ادرار تستهای آزمایشگاهی اساسی مورد استفاده در ارزیابی بیماران مبتلا به هیپوناترمی هستند. این تستها به همراه سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی به تعیین مکانیسم اتیولوژیک زمینهای اولیه کمک میکنند. بهطور کلی اتیولوژی هیپوناترمی است که راهنمای درمان آن است. سنجش TSH و کورتیزول سرم در صورتی که حدس زده شود هیپوتیروئیدیسم یا هیپوآدرنالیسم علت این عارضه است، انجام میشود. ادامه دارد...