یک مطالعه چندمرکزی با استفاده از دارونما توسط داروسازی وندا (Vanda) برای بررسی ایمنی و اثربخشی تازیملتئون در درمان بیماران نابینای با الگوی خواب و بیداری غیر24ساعته ترتیب داده شد. متوسط سن تمام شرکتکنندگان در این مطالعه،50 سال بود و در حدود 60 درصد آنان مرد بودند. از میان 84 شرکتکننده، 42 نفر بهطور کاملا تصادفی کپسولهای 20 میلیگرمی تازیملتئون را دریافت کردند . 42 بیمار نیز کپسولهای دارونما را گرفتند. این کپسولها بهطور روزانه، یک ساعت قبل از رفتن به رختخواب برای مدت 6 ماه مصرف شدند. بیماران و درمانگران هر دو از این که چه گروهی دارو را مصرف میکند و چه گروهی دارونما، بیاطلاع بودند. این مطالعه دو هدف اولیه داشت؛ یکی درصد بیمارانی که توانستند به دنبال درمان، وضعیت خواب و بیداری خود را انطباق دهند. انطباق در اینجا با تاو پس از پایه (Posbaseline) 1/24 ساعت تعریف شد. میزان یک متابولیت اصلی ملاتونین(aMT6) در ادرار برای تعیین تاو مورد استفاده قرار گرفت. هدف اولیه دیگر مطالعه، تعیین درصدی از بیماران بود که پاسخدهی بالینی داشتند. طی یک ماه پس از شروع مطالعه، 20درصد از بیماران گروه دریافتکننده تازیملتئون به هدف اولیه انطباق دست یافتند. این میزان در گروه دارونما، 6/2 درصد بود. در ماه ششم، 7/23درصد از بیماران در گروه دریافت کننده تازیملتئون پاسخ درمانی دادند، این رقم در گروه دریافتکننده دارونما صفر درصد بود. عوارض جانبی در هر 2 گروه مشابه بودند. شایعترین عوارض جانبی گزارش شده در گروه دریافت کننده تازیملتئون عبارت بودند از سردرد، افزایش آمینوترانسفراز آسپارتات و آمینوترانسفراز آلانین و خوابهای غیرمعمول. در مجموع این مطالعه نشان داد که نزدیک به یک نفر از هر 4 بیمار نابینا با الگوی خواب و بیداری غیر24ساعته تحت درمان با تازیملتئون پس از مدت 6 ماه به پاسخدهی بالینی دست مییابد.
یک مطالعه تصادفی و با استفاده از دارونمای دیگر توسط داروسازی وندا برای تعیین اثربخشی و ایمنی دوز نگهدارنده تازیملتئون در درمان بیماران نابینای با الگوی خواب و بیداری غیر24ساعته ترتیب داده شد (RESET Trial). 10 بیمار به طور کاملا تصادفی 20میلیگرم تازیملتئون و 10 بیمار دارونما دریافت کردند. بیماران و درمانگران هر دو از نوع درمانهای دریافتی بیاطلاع بودند. هدف اولیه این مطالعه، تعیین انطباق با استفاده از aMT6 ادراری، مشابه مطالعه SET بود. در این مرحله، 9 بیمار از گروه دریافتکننده تازیملتئون توانستند در وضعیت انطباق باقی بمانند (2 نفر در گروه دریافتکننده دارونما). عوارض جانبی در 2 گروه مشابه بود. شایعترین عوارض گزارش شده در گروه دریافت کننده تازیملتئون عبارت بودند از نازوفارنژیت، آرترالژی، سردرد، اسهال و یبوست.
این مطالعه کوچک نشان داد که از هر 2 بیمار تحت درمان با روزانه 20 میلیگرم تازیملتئون برای مدت بیش از 8 هفته، یک نفر الگوی خواب و بیداریاش منطبق باقی میماند. بیمارانی که پس از دریافت روزانه 20 میلیگرم تازیملتئون درمان شدهاند، پس از 25روز دریافت دارونما، مجددا از علائم اولیه شکایت دارند.