ارتباط نژاد و مراقبتهای تسکینی برای سرطان پستان
29 اردیبهشت 1395 ساعت: 01:2
29 اردیبهشت 1395 ساعت: 01:2
یک پژوهش در آمریکا نشان میدهد میزان مراقبت تسکینی در پایان عمر در زنانی که مبتلا به سرطان پستان پیشرفته هستند، احتمالاً به رنگ پوست آنها بستگی دارد
به گزارش رویترز محققان دادههای درمانی ۷۵۲ بیمار سفیدپوست و ۱۳۱ سیاهپوست مبتلا به سرطان پستان در مراحل پیشرفته را بررسی کردند که بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ درگذشته بودند.
ززنان سیاهپوست نسبت به بیماران سفیدپوست، با احتمال ۴۹ درصد کمتر برخی از داروها برای تسکین علائم را دریافت کرده بودند، همچنین آنان با احتمال ۱۴ درصد کمتر مراقبت آسایشگاهی مراقبتهای بیمارستانی برای بهبود کیفیت زندگی در روزهای آخر عمر به دست آورده بودند.
به گفته پژوهشگران، متاسفانه نابرابریهایی در استفاده از داروهای حمایتی برای درمان نشانههای شایع سرطان ازجمله افسردگی، اضطراب و بیخوابی دیده میشود.
آنان برای ارزیابی این نابرابریهای نژادی، بر داروهایی که زنان سه ماه پس از تشخیص دریافت کردهاند و همچنین انواع درمانهای پزشکی که در ماه پایانی زندگی خود دریافت کرده بودند، متمرکز شدند.
به گفته این پژوهشگران این نابرابریها نگرانکننده هستند؛ زیرا میتواند منجر به درمان ناکافی علائم و کاهش کیفیت زندگی شود. پزشکان و بیماران باید درباره درمانهای حمایتی موردنیاز و اولویتها گفتگو کنند تا ناراحتی و رنج بیمار کاهش یابد.
زنان سیاهپوست در قیاس با سفیدپوستان به بیماریهای بیشتری علاوه بر سرطان مبتلا بودند و وضعیت اجتماعی اقتصادی بدتری داشتند.
این زنان در طیف سنی ۶۵ تا ۸۹ سال بودند و نسبت بیشتری از سیاهپوستان در طرف جوانتر طیف قرار میگرفتند. یکسوم از زنان سیاهپوست بین ۶۵ تا ۷۰ سالگی مبتلا به این بیماری تشخیص داده میشوند؛ درحالیکه ۳۰ درصد سفیدپوستان از ۸۳ سالگی به بالا مبتلا میشوند.
در حالیکه ۲۳ درصد از زنان سفیدپوست از داروهای روانگردان برای بهبود شرایط روانی خود استفاده میکردند، این رقم در زنان سیاهپوست ۱۳ درصد بود.
این نتایج از شواهد فزاینده قبلی مبنی بر تاثیر نژاد بر نحوه درمان سرطان پشتیبانی میکند.
ززنان سیاهپوست نسبت به بیماران سفیدپوست، با احتمال ۴۹ درصد کمتر برخی از داروها برای تسکین علائم را دریافت کرده بودند، همچنین آنان با احتمال ۱۴ درصد کمتر مراقبت آسایشگاهی مراقبتهای بیمارستانی برای بهبود کیفیت زندگی در روزهای آخر عمر به دست آورده بودند.
به گفته پژوهشگران، متاسفانه نابرابریهایی در استفاده از داروهای حمایتی برای درمان نشانههای شایع سرطان ازجمله افسردگی، اضطراب و بیخوابی دیده میشود.
آنان برای ارزیابی این نابرابریهای نژادی، بر داروهایی که زنان سه ماه پس از تشخیص دریافت کردهاند و همچنین انواع درمانهای پزشکی که در ماه پایانی زندگی خود دریافت کرده بودند، متمرکز شدند.
به گفته این پژوهشگران این نابرابریها نگرانکننده هستند؛ زیرا میتواند منجر به درمان ناکافی علائم و کاهش کیفیت زندگی شود. پزشکان و بیماران باید درباره درمانهای حمایتی موردنیاز و اولویتها گفتگو کنند تا ناراحتی و رنج بیمار کاهش یابد.
زنان سیاهپوست در قیاس با سفیدپوستان به بیماریهای بیشتری علاوه بر سرطان مبتلا بودند و وضعیت اجتماعی اقتصادی بدتری داشتند.
این زنان در طیف سنی ۶۵ تا ۸۹ سال بودند و نسبت بیشتری از سیاهپوستان در طرف جوانتر طیف قرار میگرفتند. یکسوم از زنان سیاهپوست بین ۶۵ تا ۷۰ سالگی مبتلا به این بیماری تشخیص داده میشوند؛ درحالیکه ۳۰ درصد سفیدپوستان از ۸۳ سالگی به بالا مبتلا میشوند.
در حالیکه ۲۳ درصد از زنان سفیدپوست از داروهای روانگردان برای بهبود شرایط روانی خود استفاده میکردند، این رقم در زنان سیاهپوست ۱۳ درصد بود.
این نتایج از شواهد فزاینده قبلی مبنی بر تاثیر نژاد بر نحوه درمان سرطان پشتیبانی میکند.
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد