سپید

به نوشته مدیکال نیوز تودی

مطالعات پیشین نیز تایید می‌کرد که سدیم فراوان می‌تواند به کبد صدمه بزند. در تحقیق جدید آن‌ها به دنبال بررسی جزییات بیشتری در سطح سلول‌ها هستند.
پژوهشگران در آزمایش‌های خود، به موش‌های بالغ رژیم غذایی پرنمک داده و جنین‌های جوجه را در محیط نمکی گذاشتند
.
نتایج نشان داد که سدیم زیاد به تعدادی از تغییرات در کبد مانند سلول‌های معیوب، افزایش میزان مرگ سلولی و کاهش تقسیم سلولی می‌انجامد که همه آن‌ها می‌توانند سبب فیبروز کبدی شوند.

فیبروز کبدی هنگامی رخ می‌دهد که تجمع اضافی از پروتئین‌های ماتریکس خارج سلولی مانند کلاژن وجود دارد.

محققان پیشنهاد دادند که مکانیسمی که نمک به آسیب کبدی و فیروز در بالغین و جنین‌های در حال رشد منجر می‌شود، از طریق استرس اکسیداتیو است.

استرس اکسیداتیو، به هم خوردن تعادل میان تولید گونه‌های فعال اکسیژن (رادیکال‌های آزاد) و آنتی‌اکسیدان‌ها است. این عدم توازن در اثر فیبروز پیش‌رونده می‌تواند به افزایش سلول‌های التهابی و مرگ سلول‌های کبدی بیانجامد.

اگرچه این گروه پی بردند که قرار دادن سلول‌های آسیب‌دیده در معرض ویتامین C، تا حدودی با تاثیرات زیان‌بار نمک اضافی مقابله می‌کند.

میانگین مصرف روزانه سدیم برای کسانی که 2 سال به بالا سن دارند، در آمریکا بیش از 3400 میلی‌گرم است که دو برابر محدوده 1500 میلی‌گرمی تعیین شده توسط دستورالعمل‌های غذایی ملی برای اکثریت آمریکایی‌های بزرگسال است.