سپید

به گزارش سپید، تحقیقات پژوهشگران مرکز بهداشت عمومی انتاریو، کانادا، حاکی از آن است که حدود ده درصد از موارد ابتلا به آلزایمر در مناطق شهری با زندگی در نزدیک ترافیک سنگین ارتباط دارد. هونگ چن، مسئول این تحقیقات، گفته که افزایش شهرنشینی و بالا رفتن میزان آلودگی هوا باعث شده تا شمار رو به افزایشی از شهروندان در نقاطی زندگی کنند که در نزدیکی ترافیک سنگین قرار دارد و این وضعیت به افزایش ابتلا به دمانس کمک کرده است.
پیش از این، پژوهشگران دریافته بودند که بین آلودگی هوا و سروصدای ترافیک با کاهش ماده سفید مغزی و تضعیف قدرت ادراک فرد رابطه‌ای وجود دارد اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ذرات ریز مغناطیسی معلق در هوا می‌تواند مستقیما وارد بافت مغز شوند. این تحقیقات نشان داده کسانی که در نزدیک محل‌های دارای ترافیک سنگین زندگی می‌کنند تا ١٢ درصد بیش از سایرین در معرض ابتلا به دمانس قرار دارند.
این نتیجه‌گیری براساس اطلاعات مربوط به حدود 6/6 میلیون نفر طی ده سال به دست آمده است. پژوهشگران گفته‌اند افزایش خطر ابتلا به دمانس می‌تواند یکی از عوارض مشکلات تنفسی و قلبی ناشی از استنشاق دود ترافیک و سایر عوامل زیان‌بار زندگی در محیط شهری و هوای ناسالم آن باشد.
در انجام این تحقیقات، افراد بین ٢٠ تا ٨۵ ساله ساکن ایالت اونتاریو در کانادا بین سال‌های ٢٠٠١ تا ٢٠١٢ زیر نظر قرار گرفتند. در حالی‌که با استفاده از کدپستی، میزان نزدیکی آنان به محل‌های ترافیک سنگین مشخص شده بود. در طول این دوره، ٢۴٣ هزار نفر از این گروه به دمانس، ٣١ هزار و پانصد نفر به پارکیسنون و ٩ هزار و دویست و پنجاه نفر به ام.اس مبتلا شدند.
بررسی نتیجه این تحقیقات نشان داد که بین میزان ترافیک و ابتلا به پارکینسون یا ام.اس ارتباطی وجود ندارد اما فاصله افراد تا نقاط ترافیک سنگین با میزان ابتلا به دمانس مرتبط است.
در واکنش به انتشار این گزارش، راب هوارد، استاد کرسی روانپزشکی سالمندان در دانشگاه لندن گفته است که این آگاهی وجود داشته که آلودگی هوا به سلامتی مردم زیان می‌زند و پژوهش اخیر هم مشخص نمی‌کند که آیا افزایش هرچند مختصری که در خطر ابتلا به دمانس گزارش شده نتیجه مستقیم قرار گرفتن در معرض ترافیک است یا به طور مستقیم از عوارض دیگر مرتبط با آلودگی ناشی می‌شود. وی افزوده است: «در هر حال، مهم این است که این پژوهش بار دیگر لزوم مقابله با آلودگی هوا را گوشزد می‌کند.»
کارشناسان هشدار داده‌اند، کسانی که در نزدیکی محل‌های پر رفت‌و‌آمد شهری زندگی می‌کنند نباید با مطالعه نتیجه این پژوهش بیهوده گرفتار نگرانی شوند. جان هاردی، استاد کرسی عصب‌شناسی دانشگاه لندن گفته است: «تجزیه و تحلیل شواهد به دست آمده از چنین مطالعاتی بسیار پیچیده است و گاه همین پیچیدگی باعث نتیجه‌گیری بی پایه و نگرانی بی‌مورد می شود. دلایل کافی برای اجتناب از زندگی در نزدیک گذرگاه‌های پر رفت و آمد وجود دارد و این پژوهش یک دلیل جدید به دلایل قبلی می‌افزاید.»