سپید: احمد نادعلیان معتقد است، با تصوری کلی که از ایران در آن سوی مرزها وجود دارد، نمایش آثار هنرمندان محیطی برای مخاطبان خارجی بسیار قابلتوجه و جالب است.
 این هنرمند محیطی که بهتازگی از نمایشگاه هنر محیطی ایران در مجارستان به کشور بازگشته، درباره جالب بودن هنر محیطی ایران برای مخاطبان خارجی گفت: «هنرمندان بومی و کسانی که از کشورهای مختلف به این نمایشگاه آمده بودند، دیدن آثارهنرمندان ایرانی برایشان خیلی جالب بود. تصور کلی آنها از ایران، خیلی وقتها به مسائل سیاسی و تحریم و برجام معطوف میشود، اما زمانی که این موضوع جهانشمول با کیفیت و کمیت خوب را از طرف هنرمندان ایرانی میدیدند، برایشان جالب توجه بود.»
 او ادامه داد: «آنها وقتی میبینند در بخش بینالملل، از کل خاورمیانه و جهان اسلام تمرکز روی کشور ایران است و حضور نداشتن روسیه، چین و کشورهای آسیای میانه را در این نوع رویدادها میبینند، برایشان خیلی سوالبرانگیز است که چرا این همه هنرمند از ایران در این نمایشگاه شرکت کردهاند.»
 نادعلیان اظهار کرد: «هنر محیطی یا متعلق به کشورهای صنعتی خیلی پیشرفته است که از طبیعت عبور کردهاند و هزینهای را برای تخریب بخشی از محیط زیست پرداخت میکنند یا کشورهایی که در حال دست یافتن به صنایع هستند. آسیبهایی مانند گرمایش جهانی، آلودگی هوا و ریزگردها، بحرانهایی است که در حال حاضر با آنها مواجه هستیم. نبود یک فضای اجتماعی مناسب برای کارهای فرهنگی و فکری جوانان نیز از عوامل رشد هنر محیطی در ایران بود، چراکه هنرمندان مجبور شدند در محیطهای طبیعی بهصورت آزادانهتر بهدنبال فضایی برای کار باشند.»
 این هنرمند محیطی درباره حضورش در نمایشگاه هنر محیطی مجارستان نیز توضیح داد: «مرکزی که برای این نمایشگاه در بوداپست اختصاص داده شده بود، یکی از مراکز معتبر کشور مجارستان برای نمایشگاههای حرفهای بهشمار میآید. این نمایشگاه سه قسمت داشت؛ بخشی از آن با نمایشگاهگردانی «جان کی» برگزار شده بود، بخش دوم مروری تاریخی بر کارهای مجارستان بود و بخش سوم به آثار هنرمندان ایرانی ارتباط داشت که با عنوان اکو آوونگارد و کیوریتوری «محمود مکتبی» برگزار شده بود. من در این نمایشگاه در دو بخش ایران و بینالملل با یک چیدمان و شش عکس حضور داشتم.»
 نادعلیان درباره میزان ارتباط مخاطبان خارجی با آثار هنرمندان محیطی ایران، گفت: «اگرچه هنرمندان آثاری مستقل ارائه میدهند، اما مسائل مربوط به محیط زیست و عناصر طبیعت در همه جای دنیا الفبای نزدیک به هم دارد. موضوعهایی مانند آب، خاک و انسان در دل طبیعت تعریف میشوند. یکی ازویژگیهای آثار هنرمندان ایران، مناطق خاص طبیعی کشور است که خیلی از کشورها آنها را ندارند. وقتی هنر محیطی در تلاقی با جمعیت انسانی و فرهنگ بومی قرار میگیرد میتوان پوشش، منسوجات و صنایع دستی آن منطقه خاص را نشان داد و مخاطب احساس میکند با جغرافیا و فرهنگ خاصی روبهرو است.»