نشانگان پیش از قاعدگی یا PMS شامل طیف وسیعی از علائم است که عبارتند از تغییرات خلق و خو، درد در پستانها، ولع به غذا خوردن و افزایش اشتها، خستگی، تحریکپذیری و افسردگی. از هر 4 نفر خانم دارای قاعدگی، 3 نفر این وضعیت را تجربه میکنند. مشکلات ناشی از نشانگان پیش از قاعدگی در اواخر دهه 20 سالگی و اوایل دهه 30 سالگی به اوج خود میرسند.
علائم: علایم این نشانگان با یک الگوی تکرار شونده نمود یافته و ممکن است تغییرات روحی و جسمانی دوران پیش از قاعدگی در برخی از ماهها تشدید یابند و در برخی دیگر از ماهها به صورت خفیفتری نمایان شوند. به هر جهت نباید اجازه دهید که عوارض ناشی از نشانگان پیش از قاعدگی زندگی شما را تحتتاثیر قرار دهند. برخی از روشهای درمانی و نیز ایجاد یکسری تغییرات در سبک زندگی در جهت کاهش و کنترل علائم نشانگان پیش از قاعدگی، مفید هستند.
نشانهها: معمولترین علائم و نشانههای مرتبط با نشانگان پیش از قاعدگی عبارتند از :
علائم روانی و رفتاری: تنش یا اضطراب، افسردگی، دورههایی از گریه کردن، تغییرات سریع خلق و خو، زودرنجی، تحریکپذیری و یا عصبانیت، تغییرات اشتها و ولع به خوردن، اختلالات خواب (بیخوابی)، کنارهگیریهای اجتماعی، عدم تمرکز.
علائم جسمانی: درد در ماهیچهها یا مفاصل، سردرد، خستگی، افزایش وزن ناشی از احتباس آب، نفخ شکمی، درد در پستانها، تشدید جوش پوستی، یبوست یا اسهال.
اگرچه لیست علائم و نشانههای بالقوه این نشانگان طولانی است، زنان مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی اغلب تنها تعداد محدودی ازآنها را تجربه میکنند و معمولا همه علایم در یک فرد نمود نمییابد. در برخی زنان، درد جسمانی و استرس روانی ناشی از این نشانگان به حدی شدید است که زندگی و فعالیتهای روزانه فرد را تحتتاثیر قرار میدهند. در اغلب این زنان نشانهها و علائم با شروع پریود از بین میروند. تعداد کمی از زنان با نشانگان پیش از قاعدگی، هر ماه دچار علائم بسیار شدید و ناتوان کنندهای میشوند. حالت شدیدتر نشانگان پیش از قاعدگی با ظهور علائم روانی همراه است که آن را تحت عنوان اختلالات خلقی نشانگان پیش از قاعدگی (PMDD) نیز مینامند. علائم و نشانههای آن شامل افسردگی شدید، احساس ناامیدی، عصبانیت، اضطراب، اعتماد به نفس کم، عدم تمرکز، تحریکپذیری و تنش است. تعدادی از زنان مبتلا به درجه شدید نشانگان پیش از قاعدگی، دچار مشکلات روانی شدیدی میشوند.