محققان دانشگاه استنفورد دریافتهاند، مقاومت در برابر انسولین یک عاملخطرساز مهم در ایجاد بیماریهای قلبی- عروقی و دیابت نوع 2 است. به گفته محققان، چاقی با افزایش مقاومت به انسولین و کاهش حساسیت به انسولین مرتبط است. با اینحال بسیاری از مطالعات ژنتیکی گسترده حاکی از آن هستند که مقاومت به انسولین ژنتیکی است. تحقیقات جدید نشان میدهد، ژنی وجود دارد که بهشدت با بسیاری از ویژگیهای مقاومت به انسولین مرتبط است. توماس کورترماس و همکارانش در دانشگاه استنفورد ژنی را در بیش از پنج هزار نفر مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیدند که وجود یک نوع ژن خاص با نام کد N-acetyltransferase2 یا NAT2 با عواملخطرساز بیماران دیابتی و قلبی مرتبط است. آنان میگویند: «بازدارندگی ژن مشابه NAT2 در الگوی موشها موجب افزایش حساسیت به انسولین شده است.»
به گفته آنان، تمام این نتایج در کنار یکدیگر براین نکته مبتنی است که جهشهای NAT2 در برخی از افراد عامل مقاومت به انسولین است. این تحقیق حاکی از آن است که با ترکیب مطالعات رابطه کلی ژنوم در سطح گسترده با معیارهای بالینی دقیق، میتوان به شیوهای مفید درباره بیماریهای پیچیده به اطلاعات جدیدی دست یافت.
Health Daily