سلامت

به گزارش هلث‌دی نیوز محققان آمریکایی داده‌های به دست آمده از بررسی‌های ملی را تجزیه‌وتحلیل کردند و پی بردند که بزرگسالانی که دیابت نوع یک و دو دارند و در دهه چهل میلادی متولد شده‌اند، در سن بالاتری نسبت به متولدین دهه سی از کار افتاده شدند.

با این وجود، این مطالعه آشکار کرد که پس از سن ۵۰ سالگی، کسانی که مبتلا به دیابت نوع یک یا دو بودند، امید به زندگی کم‌تری قبل از هفتاد سالگی داشتد و سال‌های بیشتری را در قیاس با افرادی که دیابت نداشتند، همراه با ناتوانی سپری کردند.

دکتر باربارا باردنهایر از مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا گفت؛ «در طول دو دهه گذشته ما شاهد افزایش طول سال‌های زندگی خوب و بدون ناتوانی در آمریکایی‌های سالمند ۵۰ تا ۷۰ ساله بوده‌ایم؛ چه افراد مبتلا به دیابت و چه بدون دیابت.»

یافته‌ها نشان دادند که تلاش‌ها برای ترویج سبک زندگی سالم، پیشرفت‌ها در درمان دیابت و سایر بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی و افزایش تعداد عمل‌های جراحی مانند تعویض زانو و لگن، در کاهش ناتوانی و تعداد سال‌هایی که فرد در آینده با ناتوانی زندگی می‌کند، موفقیت‌آمیز بوده‌اند.

پژوهشگران اضافه می‌کنند ظاهراً این روند همچنان ادامه خواهد یافت. نتایج این مطالعه در ژورنال لنست منتشر شده است.

دکتر اولین وانگ از دانشگاه دیکین در ملبورن استرالیا می‌گوید: «این پژوهش اهمیت زیادی دارد؛ زیرا موفقیت‌ها و پیشرفت‌ها در درمان عارضه‌های مزمن در به تعویق انداختن ناتوانی را برجسته می‌سازد. گرچه تحقیقات بیشتری درباره هزینه این تعویق ناتوانی با توجه به شیوع فزاینده دیابت باید انجام شوند.»