هیاتامناهای حوزه بهداشت و درمان فاقد اثرگذاری هستند
19 خرداد 1395 ساعت: 15:3
19 خرداد 1395 ساعت: 15:3
اسفند ماه سال 92 بود که ماده واحده تسری بند (ب) ماده ۲۰ قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران از سوی وزیر بهداشت به کارکنان ستاد مرکزی این وزارتخانه پیشنهاد و در شهریور سال 1393 توسط شورایعالی انقلاب فرهنگی تصویب شد. حالا با تصویب این ماده واحده، چند ماهی میشود که زمزمه اداره هیات امنایی ستاد مرکزی وزارت بهداشت به گوش میرسد. طرحی که به نظر میرسد اجرای آن با اما و اگرهای زیادی روبرو است.
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی در گفتوگو با سپیدآنلاین گفت: «پرواضح است که هیات امنا باید قابل بوده و از قدرت تصمیمسازی و تصمیمگیری، بهرهمند باشد. نه اینکه فاقد اطلاعات بوده و امور از بالا به آن دیکته شود. کمااینکه نام این ترکیب را دیگر نمیتوان هیات امنا گذاشت، بلکه به نوعی استفاده ابزاری از هیات امنا برای سهولت پیشبرد اهداف اداری و مالی است.»
حسن ملکافضلی ادامه داد: «اشکال عمده هیات امناهای ما در حوزه بهداشت و درمان این است که تکنیکال و فنی نیستند. یعنی افرادی نیستند که بتوانند بر سیاستهای کلی بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اثرگذار باشند.»
وی ضمن یادآوری هیات امنایی شدن دانشگاههای علوم پزشکی، تصریح کرد: «با انجام این طرح تصمیمسازی و تصمیمگیری در همان دانشگاه انجام شده و با عدم تمرکزی که رخ داد، مشکلات سریعتر حل شد. اما این را نیز نباید فراموش کرد که دانشگاه یک محیط علمی است و بیشتر تصمیمات و مسائلی که مطرح میشود در حوزههای آموزشی، پژوهشی، بهداشتی، درمانی و تا اندازهای هم مسائل اداری است. البته آن دسته از مسائل اداری که از مسائل بهداشتی حمایت میکند.»
ملکافضلی خاطرنشان کرد: «امروز وقتی ستاد وزارتخانه قصد انجام کاری را دارد، معمولا بودجه را به دانشگاهها میفرستد و در دانشگاهها از طریق هیات امنا امور را پیش میبرند. اگرچه هیات امنایی شدن دانشگاهها محاسنی دارد که نظام ستادی وزارتخانه از آن بیبهره است، اما در کل به نفع ستاد وزارت بهداشت است که برای تصمیمسازی، تصمیمگیری و استفاده بهینه از منابع خود، هیات امنایی شود.»
حسن ملکافضلی ادامه داد: «اشکال عمده هیات امناهای ما در حوزه بهداشت و درمان این است که تکنیکال و فنی نیستند. یعنی افرادی نیستند که بتوانند بر سیاستهای کلی بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اثرگذار باشند.»
وی ضمن یادآوری هیات امنایی شدن دانشگاههای علوم پزشکی، تصریح کرد: «با انجام این طرح تصمیمسازی و تصمیمگیری در همان دانشگاه انجام شده و با عدم تمرکزی که رخ داد، مشکلات سریعتر حل شد. اما این را نیز نباید فراموش کرد که دانشگاه یک محیط علمی است و بیشتر تصمیمات و مسائلی که مطرح میشود در حوزههای آموزشی، پژوهشی، بهداشتی، درمانی و تا اندازهای هم مسائل اداری است. البته آن دسته از مسائل اداری که از مسائل بهداشتی حمایت میکند.»
ملکافضلی خاطرنشان کرد: «امروز وقتی ستاد وزارتخانه قصد انجام کاری را دارد، معمولا بودجه را به دانشگاهها میفرستد و در دانشگاهها از طریق هیات امنا امور را پیش میبرند. اگرچه هیات امنایی شدن دانشگاهها محاسنی دارد که نظام ستادی وزارتخانه از آن بیبهره است، اما در کل به نفع ستاد وزارت بهداشت است که برای تصمیمسازی، تصمیمگیری و استفاده بهینه از منابع خود، هیات امنایی شود.»
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد