سلامت

به گزارش «سپیدآنلاین» به نقل از خبرگزاری فارس، اصغر دالوندی گفت: «متاسفانه وزارت بهداشت از پرستاران غفلت کرده و می‌کوشد تا تکنسین مراقبت طی آموزش یک تا دو ساله تربیت کند که قطعاً نمی‌توانند سواد و دانش لازم را در حد پرستار به جامعه تزریق کنند.» وی افزود: «با اجرای طرح تحول سلامت نتوانستیم منابع را به‌درستی توزیع کنیم، پس بار و فشار کاری حوزه پرستاری افزایش‌یافته است. چون وضعیت بیمار پس از ترخیص از بیمارستان در جامعه پیگیری نمی‌شود و این اجازه و فضا وجود ندارد که پرستار به منزل بیمار مراجعه کند. همچنین مراکز خدمات مشاوره‌ای پرستاری به دو علت فعال نیست، یکی آنکه به علت باورهای فرهنگی مردم مایل‌ هستند خدمات درمانی را در مراکز درمانی دریافت کنند و دیگری مربوط به مبانی حقوقی امنیتی است که خدمات پرستاری در منزل به‌درستی تعریف ‌نشده است.» دالوندی خاطرنشان کرد: «مردم پرستار مرد را به‌راحتی به منزل راه نمی‌دهند و از طرفی پرستاران زن به علت مسائل امنیت شغلی به منازل نمی‌روند؛ پس خدمات پرستاری در منزل که از کارهای اساسی پس از ترخیص است انجام نمی‌شود.» وی با اشاره به شعار کشورهای مترقی مبنی بر کاهش بار مراجعه به بیمارستان‌ها گفت: «چون متولیان نظام سلامت مسائل را به‌درستی تجزیه ‌و تحلیل نمی‌کنند یا به دلایل سودآوری بیمارستانی به‌جای توجه به مقوله پیشگیری و ادامه ارائه مراقبت بیماران در منزل فقط قصد دارند با احداث بیمارستان، نیاز سلامت جامعه را برطرف کنند، در حالی که باید عدالت توزیعی در سه سطح پیشگیری، درمان و توانبخشی انجام شود.»
عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت: «هم‌اکنون عده‌ای در سطح وزارتخانه می‌نشینند و برای کل نظام سلامت تصمیم می‌گیرند که این عدالت رویه‌ای نیست در این شرایط پرستار احساس مناسبی ندارد در تصمیم‌گیری مشارکت ندارد چون نگاه تیمی به‌سلامت وجود ندارد.
وی با بیان اینکه سلامت، کالایی تیمی و همه‌جانبه است، افزود: «ما معتقدیم اگر ما در سیاست‌گذاری در تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در همه پروسه‌ها و پروسیجرها شرکت داشته باشیم عدالت رویه‌ای مراعات شده است. عدالت سازمانی را نباید صرفاً بر مبنای رفتارهای مدیر بلافصل بررسی کرد. در حالی که بسیاری از تصمیمات تاثیرگذار بر درک عدالت سازمانی در پرستاران به مدیران و سیاست‌گذارانی است که ارتباط مستقیم با پرستار ندارند.»
عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور گفت: به‌عنوان‌مثال در کشور پرستاران از عدم اجرای نظام تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری توسط مسئولان و سیاست‌گذاران وزارت بهداشت احساس نارضایتی و بی‌عدالتی زیادی دارند که می‌تواند یکی از منابع اصلی احساس بی‌عدالتی در پرستاران کشور باشد.»