رییس مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اعلام کرد
رییس مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با تاکید بر اینکه ویروس آبله میمونی فرم‌های ژنتیکی مختلف دارد که بسته به نوع آن می‌تواند کشنده باشد، گفت: «خوشبختانه گونه‌ای که در حال حاضر بیشترین شیوع را دارد، ملایم بوده و مرگی از آن گزارش نشده است.»
نشانه‌های ابتلا به «آبله میمون»
بررسی اثربخشی واکسن «آبله»
31 اردیبهشت 1401 ساعت: 12:2
بررسی اثربخشی واکسن «آبله»
31 اردیبهشت 1401 ساعت: 12:2
رییس مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با تاکید بر اینکه ویروس آبله میمونی فرم‌های ژنتیکی مختلف دارد که بسته به نوع آن می‌تواند کشنده باشد، گفت: «خوشبختانه گونه‌ای که در حال حاضر بیشترین شیوع را دارد، ملایم بوده و مرگی از آن گزارش نشده است.»
به گزارش سپید، علیرضا ناجی با اشاره به انتشار اخباری مبنی بر شیوع آبله میمون اظهار کرد: «در بریتانیا، پرتغال، اسپانیا و سایر کشورهای اروپایی شیوع این بیماری گزارش شده است.»
وی افزود: «تاکنون ۶۸ مورد مرگ مشکوک از جمله ۸ مورد در انگلستان، ۲۰ مورد در پرتغال، هفت مورد در اسپانیا، ۱۳ مورد در کانادا و نیز یک مورد در ایالات متحده گزارش شده است و نکته اینجا است که سرنخ‌هایی وجود ندارد که این افراد از کجا به ویروس آبله میمون مبتلا شده‌اند.»
به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این نگرانی وجود دارد که ویروس ممکن است به طور وسیع و خاموش در جامعه و احتمالا از طریق یک مسیر جدید انتقال منتشر شود.
ناجی با اشاره به اینکه آبله میمون یک عفونت ویروسی نادر و شبیه به آبله انسان است، تاکید کرد: «این بیماری اولین بار در سال ۱۳۵۸ در میمون‌هایی که برای تحقیق نگهداری می‌شدند کشف شد و اولین مورد آبله میمون نیز در انسان در سال ۱۹۷۰ شناسایی شده است.»
وی با بیان اینکه در گذشته این بیماری معمولا به غرب و مرکز آفریقا تعلق داشت، عنوان کرد: «معمولا موارد بیماری در سایر مکان‌های جغرافیایی با سفر به آفریقا مرتبط بود.»
این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان اینکه آبله میمون می‌تواند از طریق گاز گرفتن حیوان آلوده، تماس با خون، مایعات بدن یا زخم و ضایعات آن منتقل شود، ادامه داد: «تصور می‌شود که توسط جوندگانی مانند موش و سنجاب نیز پخش شود.»
وی اضافه کرد: «ممکن است با خوردن گوشت حیوان آلوده که به درستی پخته نشده است به این بیماری مبتلا شوید به این شکل که انتقال بین انسان‌ها بیشتر از طریق قطرات تنفسی بزرگ صورت می‌گیرد.»
وی تاکید کرد: «از آنجایی که قطرات تنفسی بزرگ نمی‌توانند فاصله زیادی را طی کنند، تماس چهره به چهره و نزدیک و طولانی مدت می‌تواند باعث انتقال این ویروس شود.»
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به اینکه ویروس آبله میمون می‌تواند از طریق مایعات بدن و تماس غیرمستقیم با مواد ضایعه وارد بدن شود، خاطرنشان کرد: «مقامات بهداشتی هشدار داده‌اند که برخی از موارد عفونت می‌تواند از طریق تماس جنسی هم منتقل شود.»
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وی ادامه داد: «سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده بسیاری از موارد گزارش شده افرادی هستند که به عنوان همجنسگرا یا دوجنس‌گرا شناخته شده‌اند.»
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی به نشانه‌های ابتلا به این بیماری اشاره کرد و افزود: «این بیماری در انسان باعث تب، بدن درد، بزرگ شدن غدد لنفاوی و در نهایت آبله یا تاول‌های دردناک پر از مایع روی صورت، دست‌ها و پاها می‌شود.»
وی با اشاره به اینکه طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت دوره کمون (فاصله از عفونت تا شروع علایم) آبله میمون معمولا از شش تا ۱۳ روز است، اضافه کرد: «حتی این دوره می‌تواند از ۵ تا ۲۱ روز نیز ادامه داشته باشد.»
ناجی با تاکید بر اینکه یکی از انواع ویروس آبله میمون می‌تواند کشنده باشد، خاطرنشان کرد: «خوشبختانه گونه‌ای که در حال حاضر در انگلستان شیوع پیدا کرده ملایم است و مرگ و میری از آن گزارش نشده است.»
استاد ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان اینکه بیماری بین دو تا چهار هفته برطرف می‌شود، اظهار کرد: «درحال حاضر درمان خاصی برای آبله میمون وجود ندارد و بیماران باید در یک بیمارستان تخصصی بستری شوند تا عفونت گسترش نیافته و درمان‌های علامتی انجام شود.»
وی با بیان اینکه ویروس آبله میمون قابل کنترل است و می‌توان از شیوع آن جلوگیری کرد، افزود: «واکسن آبله سیدوفوویر و گلوبولین ایمنی واکسینیا می‌تواند از شیوع این بیماری پیشگیری کند.»
ناجی ادامه داد: «مرکز مبارزه با بیماری‌های آمریکا با توجه به اطلاعات موجود درباره مزایا و خطرات واکسیناسیون آبله و استفاده از دارو برای پیشگیری از مدیریت آبله میمون و سایر عفونت‌های ارتوپاکس ویروس دستورالعمل‌هایی دارد.»
وی با اشاره به اینکه یکی از واکسن‌های موجود برای آبله میمون JYNNEOSTM با نام Imvanex یا Imvamune شناخته می‌شود، تاکید کرد: «این واکسن‌ها برای پیشگیری از آبله میمون و آبله در ایالات متحده مجوز دریافت کرده‌اند و از آنجایی که ویروس آبله میمون خویشاوندی نزدیکی با ویروس ایجاد کننده آبله دارد، واکسن آبله نیز می‌تواند افراد را از ابتلا به آبله میمون محافظت کند.»
به گفته این استاد ویروس‌شناسی اطلاعات به دست آمده از کشور آفریقا نشان می‌دهد که واکسن آبله حداقل ۸۵ درصد در پیشگیری از آبله میمون اثربخشی دارد.
ناجی تاکید کرد: «کارشناسان بر این باورند که واکسیناسیون پس از در معرض قرار گرفتن آبله میمونی ممکن است به پیشگیری از بیماری یا کاهش شدت آن کمک کند.»
وی ادامه داد: «واکسن ACAM۲۰۰۰ نیز که حاوی ویروس زنده واکسینیا است، مجوز ایمن‌سازی در افرادی را دارد که حداقل ۱۸ سال سن دارند و در معرض خطر ابتلا به عفونت آبله هستند و چنانچه این واکسن به طور گسترده استفاده شود می‌تواند در افرادی که در معرض آبله میمون قرار دارند محافظت ایجاد کند.»
ناجی با بیان اینکه واکسن آبله در حال حاضر در دسترس عموم نیست، گفت: «در صورت ادامه شیوع بیشتر آبله میمون ممکن است دستورالعمل‌هایی تدوین شود تا مشخص کنیم چه افرادی را باید در برابر این ویروس واکسینه کنیم.»
وی در خاتمه تاکید کرد: «مطالعات در گذشته حاکی از این مهم است که واکسن‌های آبله‌ای که در گذشته تزریق شده می‌تواند تا ۸۵ درصد از ابتلا به آبله میمون مصونیت ایجاد کند ولی نکته اینجا است که در حال حاضر با مررو زمان و نوع ویروس جدید این که مصونیت به چه میزان است هنوز مشخص نشده و این موضوع توسط محققان در حال آزمایش و بررسی است.»
وی افزود: «تاکنون ۶۸ مورد مرگ مشکوک از جمله ۸ مورد در انگلستان، ۲۰ مورد در پرتغال، هفت مورد در اسپانیا، ۱۳ مورد در کانادا و نیز یک مورد در ایالات متحده گزارش شده است و نکته اینجا است که سرنخ‌هایی وجود ندارد که این افراد از کجا به ویروس آبله میمون مبتلا شده‌اند.»
به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این نگرانی وجود دارد که ویروس ممکن است به طور وسیع و خاموش در جامعه و احتمالا از طریق یک مسیر جدید انتقال منتشر شود.
ناجی با اشاره به اینکه آبله میمون یک عفونت ویروسی نادر و شبیه به آبله انسان است، تاکید کرد: «این بیماری اولین بار در سال ۱۳۵۸ در میمون‌هایی که برای تحقیق نگهداری می‌شدند کشف شد و اولین مورد آبله میمون نیز در انسان در سال ۱۹۷۰ شناسایی شده است.»
وی با بیان اینکه در گذشته این بیماری معمولا به غرب و مرکز آفریقا تعلق داشت، عنوان کرد: «معمولا موارد بیماری در سایر مکان‌های جغرافیایی با سفر به آفریقا مرتبط بود.»
این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان اینکه آبله میمون می‌تواند از طریق گاز گرفتن حیوان آلوده، تماس با خون، مایعات بدن یا زخم و ضایعات آن منتقل شود، ادامه داد: «تصور می‌شود که توسط جوندگانی مانند موش و سنجاب نیز پخش شود.»
وی اضافه کرد: «ممکن است با خوردن گوشت حیوان آلوده که به درستی پخته نشده است به این بیماری مبتلا شوید به این شکل که انتقال بین انسان‌ها بیشتر از طریق قطرات تنفسی بزرگ صورت می‌گیرد.»
وی تاکید کرد: «از آنجایی که قطرات تنفسی بزرگ نمی‌توانند فاصله زیادی را طی کنند، تماس چهره به چهره و نزدیک و طولانی مدت می‌تواند باعث انتقال این ویروس شود.»
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به اینکه ویروس آبله میمون می‌تواند از طریق مایعات بدن و تماس غیرمستقیم با مواد ضایعه وارد بدن شود، خاطرنشان کرد: «مقامات بهداشتی هشدار داده‌اند که برخی از موارد عفونت می‌تواند از طریق تماس جنسی هم منتقل شود.»
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وی ادامه داد: «سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده بسیاری از موارد گزارش شده افرادی هستند که به عنوان همجنسگرا یا دوجنس‌گرا شناخته شده‌اند.»
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی به نشانه‌های ابتلا به این بیماری اشاره کرد و افزود: «این بیماری در انسان باعث تب، بدن درد، بزرگ شدن غدد لنفاوی و در نهایت آبله یا تاول‌های دردناک پر از مایع روی صورت، دست‌ها و پاها می‌شود.»
وی با اشاره به اینکه طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت دوره کمون (فاصله از عفونت تا شروع علایم) آبله میمون معمولا از شش تا ۱۳ روز است، اضافه کرد: «حتی این دوره می‌تواند از ۵ تا ۲۱ روز نیز ادامه داشته باشد.»
ناجی با تاکید بر اینکه یکی از انواع ویروس آبله میمون می‌تواند کشنده باشد، خاطرنشان کرد: «خوشبختانه گونه‌ای که در حال حاضر در انگلستان شیوع پیدا کرده ملایم است و مرگ و میری از آن گزارش نشده است.»
استاد ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان اینکه بیماری بین دو تا چهار هفته برطرف می‌شود، اظهار کرد: «درحال حاضر درمان خاصی برای آبله میمون وجود ندارد و بیماران باید در یک بیمارستان تخصصی بستری شوند تا عفونت گسترش نیافته و درمان‌های علامتی انجام شود.»
وی با بیان اینکه ویروس آبله میمون قابل کنترل است و می‌توان از شیوع آن جلوگیری کرد، افزود: «واکسن آبله سیدوفوویر و گلوبولین ایمنی واکسینیا می‌تواند از شیوع این بیماری پیشگیری کند.»
ناجی ادامه داد: «مرکز مبارزه با بیماری‌های آمریکا با توجه به اطلاعات موجود درباره مزایا و خطرات واکسیناسیون آبله و استفاده از دارو برای پیشگیری از مدیریت آبله میمون و سایر عفونت‌های ارتوپاکس ویروس دستورالعمل‌هایی دارد.»
وی با اشاره به اینکه یکی از واکسن‌های موجود برای آبله میمون JYNNEOSTM با نام Imvanex یا Imvamune شناخته می‌شود، تاکید کرد: «این واکسن‌ها برای پیشگیری از آبله میمون و آبله در ایالات متحده مجوز دریافت کرده‌اند و از آنجایی که ویروس آبله میمون خویشاوندی نزدیکی با ویروس ایجاد کننده آبله دارد، واکسن آبله نیز می‌تواند افراد را از ابتلا به آبله میمون محافظت کند.»
به گفته این استاد ویروس‌شناسی اطلاعات به دست آمده از کشور آفریقا نشان می‌دهد که واکسن آبله حداقل ۸۵ درصد در پیشگیری از آبله میمون اثربخشی دارد.
ناجی تاکید کرد: «کارشناسان بر این باورند که واکسیناسیون پس از در معرض قرار گرفتن آبله میمونی ممکن است به پیشگیری از بیماری یا کاهش شدت آن کمک کند.»
وی ادامه داد: «واکسن ACAM۲۰۰۰ نیز که حاوی ویروس زنده واکسینیا است، مجوز ایمن‌سازی در افرادی را دارد که حداقل ۱۸ سال سن دارند و در معرض خطر ابتلا به عفونت آبله هستند و چنانچه این واکسن به طور گسترده استفاده شود می‌تواند در افرادی که در معرض آبله میمون قرار دارند محافظت ایجاد کند.»
ناجی با بیان اینکه واکسن آبله در حال حاضر در دسترس عموم نیست، گفت: «در صورت ادامه شیوع بیشتر آبله میمون ممکن است دستورالعمل‌هایی تدوین شود تا مشخص کنیم چه افرادی را باید در برابر این ویروس واکسینه کنیم.»
وی در خاتمه تاکید کرد: «مطالعات در گذشته حاکی از این مهم است که واکسن‌های آبله‌ای که در گذشته تزریق شده می‌تواند تا ۸۵ درصد از ابتلا به آبله میمون مصونیت ایجاد کند ولی نکته اینجا است که در حال حاضر با مررو زمان و نوع ویروس جدید این که مصونیت به چه میزان است هنوز مشخص نشده و این موضوع توسط محققان در حال آزمایش و بررسی است.»
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد