سلامت

به گزارش سپید به نقل از ایسنا، کارشناسان تخمین زده‌اند که برای تحقق ایمنی جمعی لازم است بین ۶۰ تا ۹۰ درصد افراد در ایالات متحده واکسینه شوند. در حال حاضر فقط حدود ۳۵ درصد افراد واکسینه شده‌اند. با این وجود مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها در این کشور مدعیست که افراد واکسینه شده می‌توانند از استفاده از ماسک در بیشتر محیط‌های داخلی و بیرونی خودداری کنند، هرچند این دستورالعمل جدید انتقادهای بسیاری را از جمله از سوی جامعه پرستاران در این کشور به دنبال داشته است.

اکنون این پرسش مهم مطرح است که اگر ایمنی جمعی محقق نشود چه اتفاقی خواهد افتاد؟
ویلیام پتری، استاد بیماری‌های عفونی در دانشگاه ویرجینیا که در سرپرستی برنامه جهانی در تحقق مصونیت جمعی در برابر بیماری فلج اطفال مشارکت داشته به پرسش‌هایی در مورد تحقق ایمنی جمعی پاسخ داده است.

ایمنی جمعی چیست؟

ایمنی جمعی زمانی ایجاد می‌شود که تعداد کافی از افراد مصونیت پیدا کنند تا موارد جدید ابتلا متوقف شود. این بدان معناست که افراد کافی مصون شده باشند تا انتقال شخص به شخص در جامعه متوقف شود و از این طریق از افراد غیر ایمن نیز محافظت می‌شود. مصونیت می‌تواند در اثر واکسیناسیون یا ابتلای قبلی ایجاد شود. ایمنی جمعی ممکن است در سطح جهان وجود داشته باشد همانطور که در مورد آبله رخ داده یا در یک کشور یا منطقه وجود دارد. به عنوان مثال، ایالات متحده و بسیاری از کشورها به ایمنی جمعی در بیماری‌های فلج اطفال و سرخک دست یافته‌اند اگرچه مصونیت ایمنی جهانی در مورد این دو بیماری هنوز وجود ندارد.

آیا ایمنی جمعی در سطح جهانی برای سایر عفونت‌ها حاصل شده است؟

این اتفاق فقط یک بار در مقیاس جهانی و با ریشه کن شدن آبله در سال ۱۹۸۰ رخ داده است که بعد از یک دهه فعالیت واکسیناسیون فشرده در سراسر جهان رخ داد. همچنین در حال نزدیک شدن به مصونیت ایمنی جهانی برای فلج اطفال هستیم. هنگامی که طرح ریشه کنی فلج اطفال در سال ۱۹۸۸ شکل گرفت، ۱۲۵ کشور درگیر این بیماری بودند و سالانه بیش از ۳۰۰ هزار کودک دچار معلولیت می‌شدند.

امروز و پس از ۳۳ سال از آغاز کمپین ایمن‌سازی، افغانستان و پاکستان تنها کشورهایی هستند که با ویروس فلج اطفال درگیر هستند و امسال فقط دو مورد فلج ناشی از ویروس فلج اطفال وحشی است. بنابراین مصونیت جمعی در سراسر جهان تنها با تلاش‌های فزاینده و همکاری جهانی حاصل می‌شود.

به نظر می‌رسد که اهداف تعیین شده برای تحقق مصونیت جمعی مدام تغییر می‌کنند. چرا؟

کارشناسان تخمین می‌زنند که برای تحقق ایمنی جمعی، بین ۶۰ تا ۹۰ درصد از جمعیت ایالات متحده باید ایمن باشند. این دامنه گسترده به این دلیل است که عوامل متغیر زیادی وجود دارد که تعیین می‌کند چه فاکتورهایی برای دستیابی مصونیت جمعی مورد نیاز است.

از جمله عواملی که تعیین می‌کنند برای تحقق مصونیت جمعی، ایمن‌سازی ۶۰ یا ۹۰ درصدی مورد نیاز است می‌توان به روند مطلوب واکسیناسیون اشاره کرد.

به گزارش ژاپن تودی، همچنین دیگر عوامل و محرک‌ها شامل افزایش قابلیت انتقال انواع جدید سویه‌های کروناویروس و در نظر گرفتن اقداماتی برای قطع انتقال از جمله ماسک و فاصله اجتماعی است. سایر عوامل مهم شامل مدت زمان ایمنی پس از واکسیناسیون یا ابتلا و عوامل محیطی مانند فصل، تراکم جمعیت و ناهمگنی در جمعیت‌های دارای ایمنی است.

همچنین عواملی چون نگرانی‌های فردی از عوارض تزریق واکسن در اغلب کشورها یا عدم تامین ذخایر واکسن کرونا برای برنامه جهانی کوواکس مطابق با تعهدات مطرح شده در ابتدا، از موانع مهم بر سر راه ایجاد ایمنی جمعی در برابر بیماری کووید۱۹ هستند و طبق هشدار اخیر دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، حتی اگر کشورهای ثروتمند، توان واکسیناسیون بالایی داشته باشند ولی این امر برای سایر کشورها ممکن نباشد، مثل این است که هیچ کجای دنیا هنوز مصونیت پیدا نکرده و بیماری همچنان برای همه کشورها تهدیدی جدی خواهد بود.