سلامت

به گزارش سپید، رودریکو اورفین در گفت‌وگو با ایسنا در پاسخ به این سوال که آیا اعمال قرنطینه‌ها و تعطیلی‌ها می‌تواند در مهار ویروس کرونا با توجه به مسائل و مشکلات اقتصادی که برای کشورهای ضعیفی همچون ایران و هند به همراه داشته است، موثر باشد گفت: «نکته اساسی در قرنطینه کردن این است که ما می‌دانیم که قرنطینه کردن در مقیاسی که در اوایل شروع اپیدمی در تمامی کشورهای دنیا از جمله ایران اعمال گردید سبب شد که انتقال ویروس در جامعه کمتر و فضای لازم را به سیستم بهداشتی برای جبران اینکه بتوانند موارد شدید کووید۱۹ را بهتر رسیدگی کرده و خدمات بهداشتی ضروری را بهتر ارائه دهند، بیشتر شود.»

وی افزود: «قرنطینه کامل قطعاً سبب می‌شود که تقاضاهای مراقبت‌های بهداشتی، روان‌تر پیش رفته و حضور در بیمارستان‌ها و همچنین مرگ‌های زودرس ناشی از ابتلای این بیماری کاهش پیدا کند اما به این موضوع نیز آگاه هستیم که این قرنطینه‌های کامل علاوه بر اینکه باعث افزایش خشونت در جامعه شده، بر مشکلات اقتصادی کشورها نیز افزوده که بخشی از این افزایش خشونت‌ها به موضوعات آسیب‌های وارده بر اقتصاد مردم بر می‌گردد.»

اورفین ادامه داد: «تاثیر غیرمستقیم مرتبط با افتادن افراد در تنگنای مالی و روی آوردن به امنیت اجتماعی منجر به تاثیر اقتصادی بیشتر و افزایش زمان بهبود اقتصادی خواهد شد پس با توجه به این واقعیت‌ها، ما قرنطینه‌های کامل را به عنوان آخرین گزینه برای حل این بحران در نظر می‌گیریم، زیرا این امکان هنوز وجود دارد که بتوانیم همه مردم را درگیر اقدامات اساسی و موثرتر کنیم.»

نماینده سازمان جهانی بهداشت در هند با تاکید بر اینکه باید دیدگاه‌مان را نسبت به کنترل ویروس تا جای ممکن تغییر داده و بازتعریفی در معنای قرنطینه و کنترل بیماری داشته باشیم، افزود: «ما می‌توانیم اقداماتی انجام دهیم که باعث ایجاد تغییر شود و با حفظ معیشت، زندگی مردم را نجات دهیم. مدل‌سازی‌هایی توسط تیم‌های سازمان جهانی بهداشت و موسسه و سنجش و ارزشیابی سلامت ارائه شده که نشان می‌دهد استفاده منظم و عمومی از ماسک با نرخ ۹۵ درصدی ممکن است تا ابتدای ماه فوریه سال ۲۰۲۱ در ۵۳ کشور اروپایی جان ۲۶۶ هزار نفر را نجات دهد که همین اتفاق می‌تواند به نسبت به در سایر قاره‌ها و کشورهای دنیا اتفاق بیفتد.»

وی ادامه داد: «این داده‌ها همچنین بیان می‌کند که تشویق مردم به کار در خانه در صورت امکان، محدود کردن اجتماعات بزرگ و تعطیلی مکان‌هایی که افراد در آن جمع می‌شوند می‌تواند راهی طولانی برای حفظ زندگی و معیشت آن‌ها در شرایط کرونایی باشد.»

این عضو سازمان جهانی بهداشت با تاکید بر اینکه ما نمی‌توانیم تاثیری را که خستگی کووید۱۹ بر سلامت جامعه گذاشته و اثرات پاسخ‌های آن را دست کم بگیریم ادامه داد: «ما باید شهروندان و مردم را درگیر کرده تا به ما در ایجاد راه حل کمک کنند و از سوی دیگر پیشنهاد ما به دولت‌ها و مسئولین محلی این است که هر اقدامی که انجام می‌دهید باید از نظر اثربخشی در کاهش سرعت انتقال ویروس از یک سو و همچنین از نظر تاثیرات منفی مورد بررسی قرار گیرد.»

اورفین با بیان اینکه سیستم‌های بهداشتی ما در حال غرق شدن هستند افزود: «امروز مسئله اصلی که بیشترین نگرانی را به خود جلب می‌کند نیروی کار بهداشت است. نیروی کار بهداشتی ما خسته شده است و متاسفانه در کشورهای منطقه ما مردم در معرض خطر جدی و سوختن از این بیماری قرار دارند بنابراین اگر از کادر درمان و مراقبت‌های بهداشتی خود حفاظت نکرده و نیازها و رفاه‌های آن‌ها در اولویت نباشد، هیچ پاسخ مثبتی از کووید۱۹ نخواهیم گرفت زیرا این کادر درمان هستند که نقش کلیدی در میدان بازی می‌کنند.»

وی با اشاره به این نکته که می‌دانیم در کشورهایی مانند ایران و هند نمی‌توان از حد مشخصی آزمایش و ردیابی بیمار را در مقیاس بالایی افزایش داد، گفت: «باید ارزیابی کرده که منابع خود را کجا متمرکز کنیم. تطبیق آزمایش و ردیابی باید در این شرایط به گونه‌ای باشد که از آن‌ها بتوان به طور هدفمند برای حداکثر تاثیر استفاده کرد.»

این عضو سازمان جهانی بهداشت در آخرین توصیه به دولتمردان گفت: «باید سعی کنیم یک سیستم سلامت دوسویه داشته باشیم تا تاثیرات پاسخ‌های مداوم کووید۱۹ را به حداقل برسانیم که منابع کافی از جمله نیروی انسانی و سرمایه، مکانیزم‌های ارجاع قوی‌تر و سیستم عامل‌های جایگزین ارائه خدمات به ویژه در‌ بخش دیجیتال همه می‌توانند ما را در رسیدن به هدف کنترل بیماری یاری کنند.»