سلامت

به گزارش سپید به نقل از وبدا، متن این پیام به شرح زیر است:

جامیست که عقل آفرین می‌زندش/ صد بوسه مهر بر جبین می‌زندش
این کوزه گر دهر چنین جام لطیف/ می‌سازد و باز بر زمین می زندش
خیام

در برگ ریز بی امان پاییز، هزار دستان آوازمان از شاخسار شعر و موسیقی سرزمینمان به آسمان بیکران عشق پرید و رفت تا بی پروا در آستان جانان بر سفره افطار روزه داران ربّنا بخواند و در سحرگاهان با مرغ سحر ناله مستانه سر دهد.

رفت ولی در زیر این سقف ساده بسیار نقش و در این گنبد فیروزه‌ای رنگ، سال‌ها و سال‌ها صدای لطیف مخملیش گوش نواز مشتاقان موسیقی دلنواز این سرزمین خواهد بود.

واگویش آنچه از همجواری نازنینش با جانم آمیخته را می‌گذارم برای روزگاری که حالی خوش‌تر داشته باشم اما اکنون به این قناعت می‌کنم که استاد محمدرضا شجریان در عرصه فرهنگ و هنر این سرزمین تکرار ناشدنیست.

یکی از سروده‌هایی که سال‌ها پیش در وصف صدای آسمانیش تقدیمش کردم باز هم نثار روح لطیف و بی بدیلش می‌کنم.

صدایت پرنیان یاس‌ها
در خلوت مهتاب ایوانست
در این شب‌های بغض آلود تنهایی
به بام خاطرم، لالایی آرام بارانست
صدایت، عطر شب بوهاست
نجوای پرستوهاست
به روی دامن صحرا
صدای ریزش اکلیل خورشید بهارانست
صدایت نرم
همچون رویش آرام گل‌های بیابانست
صدایت گرم
چون شب‌های وهم انگیز تابستان کاشانست