اجارهبهای مطبها ترمز بریده است
7 تیر 1399 ساعت: 10:4
7 تیر 1399 ساعت: 10:4
در طول یکسال اخیر، اجارهبهای بسیاری از مطبها بین 70 تا 100 درصد افزایش داشته است که تداوم این وضعیت به تعطیلی بسیاری از مطبها منجر خواهد شد
برای بسیاری از پزشکان جوان، مطبداری به یک رویا تبدیل شده است. نمایندگان جامعه پزشکی میگویند در همین یک سال اخیر، اجارهبهای بسیاری از مطبها بین 70 تا 100 درصد افزایش داشته است.
به دلیل افزایش بیسابقه اجارهبهای مطبها، احتمال تعطیلی بسیاری از مطبها نیز وجود دارد. با توجه به بحران کرونا و کاهش تعداد مراجعهکنندگان به مطبها در شرایطی قرار داریم که بسیاری از مطبها به سختی میتوانند دخل و خرج خود را مدیریت کنند. در همین شرایط وخیم اقتصادی، افزایش چند برابری اجاره مطبها نیز این مشکلات را تشدید کرده است.
جامعه پزشکی میگوید اگر این وضعیت ادامه داشته باشد و فکری به حال کنترل اجارهبهای مطبها نشود، در آیندهای نزدیک شاهد تعطیلی بسیاری از مطبها خواهیم بود. این اتفاق هم فقط به کلانشهرها محدود نشده است. در همه شهرهای ایران با افزایش چشمگیر اجارهبهای مطبها روبرو هستیم.
کاهش دسترسی مردم به خدمات درمانی سرپایی و تعطیلی درمانگاههایی که ملک اجارهای دارند، از دیگر تبعات احتمالی افزایش افسارگسیخته اجارهبهای مطبها خواهد بود. جامعه پزشکی میگوید اگر فکر عاجلی برای کنترل این شرایط انجام نشود، مطبداری برای بسیاری از پزشکان به خاطره تبدیل خواهد شد. در نهایت نیز بیماران بخصوص در مناطق کمتر توسعه یافته، قربانی اصلی تعطیلی زنجیرهای مطبها خواهند بود.
تعطیلی ناخواسته در انتظار بسیاری از مطبها
افزایش اجارهبهای مطبها شرایطی را پیش آورده است که دخل و خرج بسیاری از مطبها با یکدیگر همخوانی ندارد.
حسین قشلاقی، عضو شورای عالی نظام پزشکی کشور در گفتگو با سپید میگوید: «اجارهبهای بسیاری از مطبها در طول یکسال اخیر بین 70 تا 100 درصد افزایش یافته است. تداوم این وضعیت به بسته شدن بسیاری از مطبها منجر خواهد شد. بسیاری از پزشکان از وضعیت فعلی ناراضی هستند و باید با همکاری دولت، مجلس و نمایندگان جامعه پزشکی، راهکاری برای حل این مشکل پیدا شود. در سه ماهه اول امسال، قراداد اجاره بسیاری از مطبها با افزایش 70 تا 100 درصدی اجارهبها تمدید شده است. البته برخی از پزشکان نیز به این میزان افزایش اجارهبها، تن ندادهاند و فرصت چند ماهه خواستهاند تا مطب دیگری با اجارهبهایی پایینتر، پیدا کنند.»
او تاکید میکند: «در دوران شیوع کرونا، بسیاری از مطبها تعطیل بود. پس از بازگشایی مطبها نیز میزان مراجعه کنندگان به مطبها با کاهش چشمگیری مواجه بود. بسیاری از مردم به دلیل واهمهای که از کرونا داشتند، به مطبها و درمانگاهها مراجعه نمیکردند. به همین دلیل نیز اقتصاد مطبها به شدت آسیب دید. در این بین، متاسفانه برخی از مالکان ساختمانها این تصور غلط را داشتند که وضعیت کاری پزشکان در دوران کرونا بهتر شده و آنها سرشان شلوغتر شده است. با همین پیش فرض هم اجاره مطبها را به شدت افزایش دادند. این اتفاق باعث شد که وضعیت اقتصادی مطبها بسیار بدتر از قبل شود. خیلی از این مطبها مجبور به تعطیلی هستند. باید در نظر داشت که فقط پزشک در مطبها شاغل نیست. افراد زیادی شامل منشی، دستیار، دفتردار، نیروهای خدماتی و ... در مطبها مشغول هستند. به طور متوسط در مطبها بین یک تا سه نفر، مشغول به کارند. تعطیلی مطبها باعث میشود که علاوه بر پزشکان، بسیاری از این افراد هم ضربه ببینند.»
قشلاقی با اشاره به اینکه افزایش چشمگیر اجارهبهای مطبها باعث خروج از مطبداری خواهد شد، یادآور میشود: «در طول دو سال اخیر، تقاضای پزشکان برای فعالیت در درمانگاههای بخش خصوصی افزایش یافته است. در گذشته، برخی درمانگاهها به سختی میتوانستند پزشک متخصص را جذب کنند، اما هماکنون تعداد این پزشکان متخصص و شاغل در درمانگاهها بیشتر شده است. اغلب آنها مثلا حاضر میشوند که حدود 20 درصد از تعرفه حق ویزیت را به درمانگاهها پرداخت کنند و یک دفتر کار داشته باشند، تا اینکه خودشان یک مطب اختصاصی اجاره کنند. ریشه این اتفاق هم به دلایل مختلفی بازمیگردد. یکی از عمده دلایل این است که مالیات مطبها کاملا سختگیرانه دریافت میشود و درآمد مطبها کاملا زیر ذرهبین قرار گرفته است. هر سال نیز با افزایش چشمگیر مالیات بر درآمد پزشکان شاغل در مطبها روبرو هستیم و برخلاف گذشته، سازمان امور مالیاتی نیز هیچ ملاحظهای در این زمینه ندارد.»
از کوچ اجباری به درمانگاهها تا افزایش موج مهاجرت
با توجه به افزایش بیسابقه اجارهبهای مطبها در سال 99، بسیاری از پزشکان جوان و تازه فارغالتحصیل شده، توانایی اجاره مطبها را نخواهند داشت.
قشلاقی، عضو شورای عالی نظام پزشکی کشور با اشاره به اوضاع اقتصادی نامطلوب مطبها، یادآور میشود: «حقوق پرسنل مطبها نیز افزایش پبدا کرده است و حق بیمه کارکنان مطبها نیز هر ساله سیر صعودی دارد. در این شرایط، افزایش افسارگسیخته اجاره مطبها نیز اوضاع مالی مطبها را بدتر کرده است. مجموع این شرایط موجب شده است که پزشکان جوان و تازه فارغالتحصیل شده، به سختی بتوانند مطب خود را راهاندازی کنند. راهاندازی یک مطب جدید در شرایط فعلی، حداقل 150 تا 200 میلیون تومان هزینه دارد که این هزینهها از توان مالی بسیاری از پزشکان جون، خارج است. فرض کنید الان فقط تهیه سه وسیله سرمایشی در مطبها حداقل 50 میلیون تومان هزینه دارد. خرید لوازم اداری و سایر ملزومات مورد نیاز مطبها که مورد تایید نظام پزشکی نیز باشد، هزینه جداگانه دیگری خواهد بود. وقتی یک پزشک جوان به مجموع این هزینهها و درآمدی که قرار است داشته باشد نگاه میکند، میبیند که دخل و خرج مطبها با همدیگر همخوانی ندارد.»
قشلاقی تاکید میکند: «اغلب پزشکان عمومی نیز که کلا قید مطب داری را زده اند. مثلا در طول هشت سال اخیر، حتی یک مورد هم بخاطر ندارم که یک پزشک عمومی در استان خوزستان، مطب خود را راه اندازی کرده باشد. اگر پزشک عمومی هم مطبی را افتتاح کرده باشد، این اتفاق بسیار نادر است. در این بین، حتی برخی پزشکان که از قدیم نیز مطب داشته اند، عده ای از آنها به سمت کار در درمانگاه ها روی آورده اند. در برخی شهرها شاهد هستیم که دیگر تقاضا برای افتتاح مطب وجود ندارد. در برخی شهرها نیز تقاضا برای افتتاح مطب، بسیار کمتر از گذشته شده است.»
او با اشاره به اینکه باید نظارتهای دولت بر بخش مسکن، افزایش پیدا کند، یادآور میشود: «سیاستگذاریهای دولت در حوزه مسکن و کمبود نظارتها در این حوزه موجب افزایش افسارگسیخته اجاره مطبها شده است. این اتفاق در نهایت به سه نتیجه منجر خواهد شد. نتیجه اول اینکه بسیاری از مطبها تعطیل میشود و عدهای از پزشکان به کار در بخش دولتی خواهند رفت. نتیجه دوم این است که برخی پزشکان که مطبشان تعطیل شده است، به سمت کار در درمانگاههای غیردولتی و بیمارستانهای خصوصی کشیده خواهند شد. نتیجه سوم هم این خواهد بود که موج مهاجرت جامعه پزشکی افزایش پیدا خواهد کرد. یعنی وقتی پزشک ببیند که نمیتواند دخل و خرج مطب خود را کنترل کند، دور از ذهن نیست که به مهاجرت روی بیاورد.»
در چه شرایطی اجارهبهای مطبها فروکش خواهد کرد؟
علاوه بر مطبها، بسیاری از ساختمانهای اداری، تجاری و مسکونی نیز در سال 99 با افزایش بیسابقه اجارهبها مواجه شده است.
زانیار احمدی، اقتصاددان و استاد دانشگاه در گفتگو با سپید میگوید: «در کشور ما برخلاف بسیاری از کشورهای توسعه یافته، املاک به جای آنکه حالت مصرفی داشته باشد، حالت سرمایهگذاری دارد. از آنجا که در ایران با کاهش تولید و حتی زیانده شدن فرآیند تولید مواجه هستیم، این اتفاق باعث شده است که نقدینگی به سمت بازارهایی مثل ارز، طلا، سکه و مسکن سوق پیدا کند. در نتیجه، افزایش نرخ خرید مسکن و افزایش اجارهبهای انواع املاک، دور از انتظار نخواهد بود.»
او تاکید میکند: «این مشکلات با بخشنامه و یا با اقدامات ضربتی و دستوری نیز حل نخواهد شد. باید بپذیریم که اقتصاد یک دانش است که از قواعد روشنی پیروی میکند. تا وقتی که سرمایهگذار احساس کند که هیچ جای امنتری مثل بازار مسکن وجود ندارد که بخواهد نقدینگیاش را به آن تزریق کند، انتظار کاهش نرخ خرید مسکن و کاهش نرخ اجارهبها چندان منطقی نخواهد بود.»
احمدی با تاکید بر اینکه اجارهبهای مطبها نیز کاملا تابع شرایط موجود در بازار املاک است، خاطرنشان میکند: «بسیاری از مالکان مطبها با همین اجارهبها، معیشت خود را تامین میکنند. وقتی قیمت بسیاری از اقلام خوراکی و غیرخوراکی چندین برابر میشود، مالکان مطبها نیز این اختیار را به خود میدهند که مطابق با نرخ تورمی که احساس میکنند، نرخ اجارهبهای مطبها را افزایش دهند.»
او خاطرنشان میکند: «تا وقتی شاهد رونق تولید نباشیم، نقدینگی به سمت تولید نرود و شاهد رشد سرمایهگذاریهای داخلی و خارجی نباشیم، تداوم افزایش نرخ اجارهبها در ماهها و سالهای آینده کاملا محتمل خواهد بود. زمانی دلالی در بازار مسکن از بین میرود که دلالی مسکن، سودده نباشد. با اجبار و زور هم نمیتوان دلالی مسکن را متوقف کرد. اگر سایر بازارهای تولیدی و خدماتی در کشور ما پررونق باشد، در آن صوت بازار مسکن نیز از رونق خواهد افتاد. در آن شرایط اجارهبهای مطبها و سایر اماکن اداری، تجاری و مسکونی نیز کاهش خواهد یافت.»
بحران تعطیلی مطبها در مناطق محروم
در برخی کلانشهرها مثل تهران، میزان افزایش اجارهبهای مطبها بسیار بیشتر از شهرهای کوچک بوده است. در این بین، برخی از پزشکان نیز به دلیل هزینههای بالای اجاره مطب و کمبود مراجعهکنندگان، کلا عطای حرفه پزشکی را به لقایش بخشیدهاند.
ایرج خسرونیا، رئیس انجمن متخصصان داخلی نیز با اشاره به این گروه از پزشکان، یادآور میشود: «حدود 15 تا 25 هزار نفر از پزشکان ما برای دریافت پروانه مطب مراجعه نکردهاند و از دایره درمان خارج شدهاند؛ آن هم به دلیل اینکه درآمد کافی نداشتهاند و در اثر فقر به کارهای دیگر رجوع کردند. بنابراین اگر پزشکی درآمد داشت، شغل خود را ترک نمیکرد و به شغل دیگری روی نمیآورد. در این بین، حدود پنج درصد از پزشکان ما درآمد بالایی دارند و این افراد کسانی هستند که هر کجای دنیا که بروند چنین درآمدی را دارند. یعنی مثلا شاید یک جراح قلب یا جراح مغزی که جراحی میکند درآمد بالایی داشته باشد، در حالی که 50 درصد از پزشکان ما پزشکان عمومی هستند که اکثر آنها مستاجر هستند و اجاره مطب و خانه میپردازند. آنها با نرخ ویزیت پایین، روز را میگذرانند. ضمن اینکه باید هزینههایی مانند حق بیمه و مالیات نیز بپردازند.»
خسرونیا درباره جذب پزشکان عمومی در سیستم بهداشت و درمان هم میگوید: «این افراد به راحتی جذب نمیشوند، چرا که آنها را براحتی استخدام نمیکنند. البته در مراکزی مثل مدارس، قطارها و هواپیما به پزشک عمومی نیاز داریم، اما بودجه کافی برای استخدام آنها وجود ندارد. اکثر پزشکان ما زیر خط فقر هستند و اینکه عدهای اعلام میکنند پزشکان حقوق نجومی میگیرند این افراد احتمالا خودشان به آن پنج درصد پزشک پردرآمد مراجعه میکنند و فکر میکنند همه پزشکان این اندازه درآمد دارند.»
باید در نظر داشت که امسال با توجه به افزایش حداقلی تعرفههای پزشکی، بسیاری از مطبها نیز در وضعیت اقتصادی مطلوبی قرار ندارند. بخصوص در مطبهای دندانپزشکی که با لوازم و تجهیزات پزشکی زیادی سروکار دارند، این افزایش تعرفهها نتوانسته است هزینههای آنها را پوشش دهد. افزایش چشمگیر اجاره مطبها نیز به مجموع این مشکلات، اضافه کرده است.
نکته بسیار مهم دیگر این است که در برخی شهرهای کوچک و مناطق محروم، حفظ مطبهای خصوصی از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار است. در این مناطق اگر یک پزشک تصمیم بگیرد که مطب را کلا تعطیل کند، مردم آن منطقه گاهی هیچ جایگزین و امکان دیگری برای رفتن به یک مطب دیگر را ندارند. مثلا شهر کوچکی را در نظر بگیرید که فقط یک متخصص مغز و اعصاب دارد که بیمارانش را در مطب خودش ویزیت میکند. حال اگر آن مطب به دلیل تجمیع مشکلات اقتصادی تعطیل شود، مردم آن منطقه بسیار متضرر خواهند شد و مجبور میشوند برای دریافت خدمات درمانی به شهرهای مجاور، سفر کنند. بنابراین با حمایت از اقتصاد مطبها، علاوه بر اینکه از جامعه پزشکی حمایت میشود، از مردم و دسترسی عادلانه آنها به خدمات درمانی نیز حمایت خواهد شد.
به دلیل افزایش بیسابقه اجارهبهای مطبها، احتمال تعطیلی بسیاری از مطبها نیز وجود دارد. با توجه به بحران کرونا و کاهش تعداد مراجعهکنندگان به مطبها در شرایطی قرار داریم که بسیاری از مطبها به سختی میتوانند دخل و خرج خود را مدیریت کنند. در همین شرایط وخیم اقتصادی، افزایش چند برابری اجاره مطبها نیز این مشکلات را تشدید کرده است.
جامعه پزشکی میگوید اگر این وضعیت ادامه داشته باشد و فکری به حال کنترل اجارهبهای مطبها نشود، در آیندهای نزدیک شاهد تعطیلی بسیاری از مطبها خواهیم بود. این اتفاق هم فقط به کلانشهرها محدود نشده است. در همه شهرهای ایران با افزایش چشمگیر اجارهبهای مطبها روبرو هستیم.
کاهش دسترسی مردم به خدمات درمانی سرپایی و تعطیلی درمانگاههایی که ملک اجارهای دارند، از دیگر تبعات احتمالی افزایش افسارگسیخته اجارهبهای مطبها خواهد بود. جامعه پزشکی میگوید اگر فکر عاجلی برای کنترل این شرایط انجام نشود، مطبداری برای بسیاری از پزشکان به خاطره تبدیل خواهد شد. در نهایت نیز بیماران بخصوص در مناطق کمتر توسعه یافته، قربانی اصلی تعطیلی زنجیرهای مطبها خواهند بود.
تعطیلی ناخواسته در انتظار بسیاری از مطبها
افزایش اجارهبهای مطبها شرایطی را پیش آورده است که دخل و خرج بسیاری از مطبها با یکدیگر همخوانی ندارد.
حسین قشلاقی، عضو شورای عالی نظام پزشکی کشور در گفتگو با سپید میگوید: «اجارهبهای بسیاری از مطبها در طول یکسال اخیر بین 70 تا 100 درصد افزایش یافته است. تداوم این وضعیت به بسته شدن بسیاری از مطبها منجر خواهد شد. بسیاری از پزشکان از وضعیت فعلی ناراضی هستند و باید با همکاری دولت، مجلس و نمایندگان جامعه پزشکی، راهکاری برای حل این مشکل پیدا شود. در سه ماهه اول امسال، قراداد اجاره بسیاری از مطبها با افزایش 70 تا 100 درصدی اجارهبها تمدید شده است. البته برخی از پزشکان نیز به این میزان افزایش اجارهبها، تن ندادهاند و فرصت چند ماهه خواستهاند تا مطب دیگری با اجارهبهایی پایینتر، پیدا کنند.»
او تاکید میکند: «در دوران شیوع کرونا، بسیاری از مطبها تعطیل بود. پس از بازگشایی مطبها نیز میزان مراجعه کنندگان به مطبها با کاهش چشمگیری مواجه بود. بسیاری از مردم به دلیل واهمهای که از کرونا داشتند، به مطبها و درمانگاهها مراجعه نمیکردند. به همین دلیل نیز اقتصاد مطبها به شدت آسیب دید. در این بین، متاسفانه برخی از مالکان ساختمانها این تصور غلط را داشتند که وضعیت کاری پزشکان در دوران کرونا بهتر شده و آنها سرشان شلوغتر شده است. با همین پیش فرض هم اجاره مطبها را به شدت افزایش دادند. این اتفاق باعث شد که وضعیت اقتصادی مطبها بسیار بدتر از قبل شود. خیلی از این مطبها مجبور به تعطیلی هستند. باید در نظر داشت که فقط پزشک در مطبها شاغل نیست. افراد زیادی شامل منشی، دستیار، دفتردار، نیروهای خدماتی و ... در مطبها مشغول هستند. به طور متوسط در مطبها بین یک تا سه نفر، مشغول به کارند. تعطیلی مطبها باعث میشود که علاوه بر پزشکان، بسیاری از این افراد هم ضربه ببینند.»
قشلاقی با اشاره به اینکه افزایش چشمگیر اجارهبهای مطبها باعث خروج از مطبداری خواهد شد، یادآور میشود: «در طول دو سال اخیر، تقاضای پزشکان برای فعالیت در درمانگاههای بخش خصوصی افزایش یافته است. در گذشته، برخی درمانگاهها به سختی میتوانستند پزشک متخصص را جذب کنند، اما هماکنون تعداد این پزشکان متخصص و شاغل در درمانگاهها بیشتر شده است. اغلب آنها مثلا حاضر میشوند که حدود 20 درصد از تعرفه حق ویزیت را به درمانگاهها پرداخت کنند و یک دفتر کار داشته باشند، تا اینکه خودشان یک مطب اختصاصی اجاره کنند. ریشه این اتفاق هم به دلایل مختلفی بازمیگردد. یکی از عمده دلایل این است که مالیات مطبها کاملا سختگیرانه دریافت میشود و درآمد مطبها کاملا زیر ذرهبین قرار گرفته است. هر سال نیز با افزایش چشمگیر مالیات بر درآمد پزشکان شاغل در مطبها روبرو هستیم و برخلاف گذشته، سازمان امور مالیاتی نیز هیچ ملاحظهای در این زمینه ندارد.»
از کوچ اجباری به درمانگاهها تا افزایش موج مهاجرت
با توجه به افزایش بیسابقه اجارهبهای مطبها در سال 99، بسیاری از پزشکان جوان و تازه فارغالتحصیل شده، توانایی اجاره مطبها را نخواهند داشت.
قشلاقی، عضو شورای عالی نظام پزشکی کشور با اشاره به اوضاع اقتصادی نامطلوب مطبها، یادآور میشود: «حقوق پرسنل مطبها نیز افزایش پبدا کرده است و حق بیمه کارکنان مطبها نیز هر ساله سیر صعودی دارد. در این شرایط، افزایش افسارگسیخته اجاره مطبها نیز اوضاع مالی مطبها را بدتر کرده است. مجموع این شرایط موجب شده است که پزشکان جوان و تازه فارغالتحصیل شده، به سختی بتوانند مطب خود را راهاندازی کنند. راهاندازی یک مطب جدید در شرایط فعلی، حداقل 150 تا 200 میلیون تومان هزینه دارد که این هزینهها از توان مالی بسیاری از پزشکان جون، خارج است. فرض کنید الان فقط تهیه سه وسیله سرمایشی در مطبها حداقل 50 میلیون تومان هزینه دارد. خرید لوازم اداری و سایر ملزومات مورد نیاز مطبها که مورد تایید نظام پزشکی نیز باشد، هزینه جداگانه دیگری خواهد بود. وقتی یک پزشک جوان به مجموع این هزینهها و درآمدی که قرار است داشته باشد نگاه میکند، میبیند که دخل و خرج مطبها با همدیگر همخوانی ندارد.»
قشلاقی تاکید میکند: «اغلب پزشکان عمومی نیز که کلا قید مطب داری را زده اند. مثلا در طول هشت سال اخیر، حتی یک مورد هم بخاطر ندارم که یک پزشک عمومی در استان خوزستان، مطب خود را راه اندازی کرده باشد. اگر پزشک عمومی هم مطبی را افتتاح کرده باشد، این اتفاق بسیار نادر است. در این بین، حتی برخی پزشکان که از قدیم نیز مطب داشته اند، عده ای از آنها به سمت کار در درمانگاه ها روی آورده اند. در برخی شهرها شاهد هستیم که دیگر تقاضا برای افتتاح مطب وجود ندارد. در برخی شهرها نیز تقاضا برای افتتاح مطب، بسیار کمتر از گذشته شده است.»
او با اشاره به اینکه باید نظارتهای دولت بر بخش مسکن، افزایش پیدا کند، یادآور میشود: «سیاستگذاریهای دولت در حوزه مسکن و کمبود نظارتها در این حوزه موجب افزایش افسارگسیخته اجاره مطبها شده است. این اتفاق در نهایت به سه نتیجه منجر خواهد شد. نتیجه اول اینکه بسیاری از مطبها تعطیل میشود و عدهای از پزشکان به کار در بخش دولتی خواهند رفت. نتیجه دوم این است که برخی پزشکان که مطبشان تعطیل شده است، به سمت کار در درمانگاههای غیردولتی و بیمارستانهای خصوصی کشیده خواهند شد. نتیجه سوم هم این خواهد بود که موج مهاجرت جامعه پزشکی افزایش پیدا خواهد کرد. یعنی وقتی پزشک ببیند که نمیتواند دخل و خرج مطب خود را کنترل کند، دور از ذهن نیست که به مهاجرت روی بیاورد.»
در چه شرایطی اجارهبهای مطبها فروکش خواهد کرد؟
علاوه بر مطبها، بسیاری از ساختمانهای اداری، تجاری و مسکونی نیز در سال 99 با افزایش بیسابقه اجارهبها مواجه شده است.
زانیار احمدی، اقتصاددان و استاد دانشگاه در گفتگو با سپید میگوید: «در کشور ما برخلاف بسیاری از کشورهای توسعه یافته، املاک به جای آنکه حالت مصرفی داشته باشد، حالت سرمایهگذاری دارد. از آنجا که در ایران با کاهش تولید و حتی زیانده شدن فرآیند تولید مواجه هستیم، این اتفاق باعث شده است که نقدینگی به سمت بازارهایی مثل ارز، طلا، سکه و مسکن سوق پیدا کند. در نتیجه، افزایش نرخ خرید مسکن و افزایش اجارهبهای انواع املاک، دور از انتظار نخواهد بود.»
او تاکید میکند: «این مشکلات با بخشنامه و یا با اقدامات ضربتی و دستوری نیز حل نخواهد شد. باید بپذیریم که اقتصاد یک دانش است که از قواعد روشنی پیروی میکند. تا وقتی که سرمایهگذار احساس کند که هیچ جای امنتری مثل بازار مسکن وجود ندارد که بخواهد نقدینگیاش را به آن تزریق کند، انتظار کاهش نرخ خرید مسکن و کاهش نرخ اجارهبها چندان منطقی نخواهد بود.»
احمدی با تاکید بر اینکه اجارهبهای مطبها نیز کاملا تابع شرایط موجود در بازار املاک است، خاطرنشان میکند: «بسیاری از مالکان مطبها با همین اجارهبها، معیشت خود را تامین میکنند. وقتی قیمت بسیاری از اقلام خوراکی و غیرخوراکی چندین برابر میشود، مالکان مطبها نیز این اختیار را به خود میدهند که مطابق با نرخ تورمی که احساس میکنند، نرخ اجارهبهای مطبها را افزایش دهند.»
او خاطرنشان میکند: «تا وقتی شاهد رونق تولید نباشیم، نقدینگی به سمت تولید نرود و شاهد رشد سرمایهگذاریهای داخلی و خارجی نباشیم، تداوم افزایش نرخ اجارهبها در ماهها و سالهای آینده کاملا محتمل خواهد بود. زمانی دلالی در بازار مسکن از بین میرود که دلالی مسکن، سودده نباشد. با اجبار و زور هم نمیتوان دلالی مسکن را متوقف کرد. اگر سایر بازارهای تولیدی و خدماتی در کشور ما پررونق باشد، در آن صوت بازار مسکن نیز از رونق خواهد افتاد. در آن شرایط اجارهبهای مطبها و سایر اماکن اداری، تجاری و مسکونی نیز کاهش خواهد یافت.»
بحران تعطیلی مطبها در مناطق محروم
در برخی کلانشهرها مثل تهران، میزان افزایش اجارهبهای مطبها بسیار بیشتر از شهرهای کوچک بوده است. در این بین، برخی از پزشکان نیز به دلیل هزینههای بالای اجاره مطب و کمبود مراجعهکنندگان، کلا عطای حرفه پزشکی را به لقایش بخشیدهاند.
ایرج خسرونیا، رئیس انجمن متخصصان داخلی نیز با اشاره به این گروه از پزشکان، یادآور میشود: «حدود 15 تا 25 هزار نفر از پزشکان ما برای دریافت پروانه مطب مراجعه نکردهاند و از دایره درمان خارج شدهاند؛ آن هم به دلیل اینکه درآمد کافی نداشتهاند و در اثر فقر به کارهای دیگر رجوع کردند. بنابراین اگر پزشکی درآمد داشت، شغل خود را ترک نمیکرد و به شغل دیگری روی نمیآورد. در این بین، حدود پنج درصد از پزشکان ما درآمد بالایی دارند و این افراد کسانی هستند که هر کجای دنیا که بروند چنین درآمدی را دارند. یعنی مثلا شاید یک جراح قلب یا جراح مغزی که جراحی میکند درآمد بالایی داشته باشد، در حالی که 50 درصد از پزشکان ما پزشکان عمومی هستند که اکثر آنها مستاجر هستند و اجاره مطب و خانه میپردازند. آنها با نرخ ویزیت پایین، روز را میگذرانند. ضمن اینکه باید هزینههایی مانند حق بیمه و مالیات نیز بپردازند.»
خسرونیا درباره جذب پزشکان عمومی در سیستم بهداشت و درمان هم میگوید: «این افراد به راحتی جذب نمیشوند، چرا که آنها را براحتی استخدام نمیکنند. البته در مراکزی مثل مدارس، قطارها و هواپیما به پزشک عمومی نیاز داریم، اما بودجه کافی برای استخدام آنها وجود ندارد. اکثر پزشکان ما زیر خط فقر هستند و اینکه عدهای اعلام میکنند پزشکان حقوق نجومی میگیرند این افراد احتمالا خودشان به آن پنج درصد پزشک پردرآمد مراجعه میکنند و فکر میکنند همه پزشکان این اندازه درآمد دارند.»
باید در نظر داشت که امسال با توجه به افزایش حداقلی تعرفههای پزشکی، بسیاری از مطبها نیز در وضعیت اقتصادی مطلوبی قرار ندارند. بخصوص در مطبهای دندانپزشکی که با لوازم و تجهیزات پزشکی زیادی سروکار دارند، این افزایش تعرفهها نتوانسته است هزینههای آنها را پوشش دهد. افزایش چشمگیر اجاره مطبها نیز به مجموع این مشکلات، اضافه کرده است.
نکته بسیار مهم دیگر این است که در برخی شهرهای کوچک و مناطق محروم، حفظ مطبهای خصوصی از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار است. در این مناطق اگر یک پزشک تصمیم بگیرد که مطب را کلا تعطیل کند، مردم آن منطقه گاهی هیچ جایگزین و امکان دیگری برای رفتن به یک مطب دیگر را ندارند. مثلا شهر کوچکی را در نظر بگیرید که فقط یک متخصص مغز و اعصاب دارد که بیمارانش را در مطب خودش ویزیت میکند. حال اگر آن مطب به دلیل تجمیع مشکلات اقتصادی تعطیل شود، مردم آن منطقه بسیار متضرر خواهند شد و مجبور میشوند برای دریافت خدمات درمانی به شهرهای مجاور، سفر کنند. بنابراین با حمایت از اقتصاد مطبها، علاوه بر اینکه از جامعه پزشکی حمایت میشود، از مردم و دسترسی عادلانه آنها به خدمات درمانی نیز حمایت خواهد شد.
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد