ترجمه:
مریم سادات کاظمی
عملکرد «چشم» طی دوره‌های زندگی تغییر می‌کند که روند کاملا طبیعی است. البته رعایت برخی اصول مراقبت از چشم می‌تواند موجب بهبود عملکرد این عضو مهم شده و بروز مشکلات و بیماری‌های مختلف را به‌تعویق بیاندازد.
نوزادی و جوانی؛ دوره‌های مهم تکامل بینایی
طی دو سال نخست زندگی، عملکرد چشم و قدرت بینایی به‌تدریج تکامل می‌یابد. از همین‌رو توجه به مراقبت‌های بینایی و همچنین معاینه چشم کودک برای تشخیص به‌موقع مشکلات احتمالی بسیار اهمیت دارد. بینایی نوزاد در بدو تولد بررسی می‌شود اما در صورتی‌که پزشک معاینه را در ماه‌های پس از تولد لازم بداند، حتما باید به این مسئله دقت داشت.
دوره مهم دیگری که در مورد بینایی اهمیت دارد، حدود سنین جوانی است. با رسیدن به حوالی 20 سالگی، چشم‌ها و عملکرد بینایی به سطح نهایی تکامل می‌رسند. بنابراین در مورد بیشتر افراد می‌توان در مورد نیاز به اقدامات اصلاحی بینایی مانند استفاده از عینک را با قطعیت تشخیص داد.
«پیرچشمی» مهم‌ترین مشکل بینایی پس از میانسالی است
با رسیدن به حدود 40 سالگی، بسیاری از افراد دچار مشکلاتی برای تمرکز دید اشیای نزدیک دارند. علت این است که انعطاف عدسی چشم با افزایش سن کاهش می‌یابد. این پدیده طبیعی، پیرچشمی نام دارد، نگران‌کننده نیست و به‌راحتی با استفاده از لنزهای تماسی چندکانونی قابل‌اصلاح است. البته احتمال ابتلا به برخی از بیماری‌های چشمی مرتبط با سن نیز وجود دارد.
آب مروارید یا کاتاراکت یکی از بیماری‌های عدسی چشم است که به‌‌مرور زمان، نقاط مات ایجاد و بزرگتر و موجب تاری دید می‌شود. این بیماری در افراد بالای 60 سال بسیار شایع است اما با انجام جراحی در مراحل اولیه کاملا قابل‌بهبود است.
گلوکوم یا آب‌سیاه بیماری چشمی دیگری است که موجب آسیب به عصب بینایی می‌شود. این بیماری روند آهسته‌ای طی دوره میانسالی دارد و ابتدا با تاثیر بر حاشیه میدان دید بروز پیدا می‌کند. در بسیاری از موارد، این بیماری بدون علامت خاصی پیشرفت می‌کند و طی معاینات دوره‌ای مشخص می‌شود.
استحاله ماکولای چشمی نیز بیماری چشم مرتبط با سن است. ماکولا به قسمت مرکزی شبکیه گفته می‌شود. این بیماری بر دید مرکزی تاثیر می‌گذارد و توانایی فرد بر تمرکز بر دید جزئیات را کاهش می‌دهد. استحاله ماکولای چشمی در نتیجه تجزیه تدریجی سلول‌های قسمت ته چشم ایجاد می‌شود. این بیماری دردناک نیست اما مهم‌ترین عامل اختلال بینایی در سالمندان است.
علاوه بر بیماری‌های ذکرشده، بروز مشکلات خفیف‌تری نیز بینایی تاثیر می‌گذارد:
احساس نیاز بیشتر به نور: مردمک چشم با افزایش سن کوچک می‌شود و در نور کم، دید مشکل پیدا می‌کند. استفاده از چراغ‌های مناسب می‌تواند مطالعه و انجام کارهای ظریف را آسان‌تر کند.
حساسیت به تابش خیره‌کننده: با افزایش سن، تغییر در عدسی چشم باعث پراکندگی نور و ایجاد تابش بیشتر می‌شود.
خشکی چشم: یکی دیگر از تغییرات چشم مرتبط با افزایش سن این است که ترشح اشک چشم کاهش می‌یابد. این حالت زمینه‌ساز خشکی و احساس دردناکی در چشم می‌شود. موثرترین راهکار برای بهبود این حالت، استفاده از قطره‌های اشک مصنوعی است که هیچ نگرانی در مورد استفاده مکرر نیز وجود ندارد. البته کمپرس گرم روی چشم‌ها نیز تاثیر خوبی دارد.
منبع: lenstore.fr