پاپ فرانسیس، رهبر کلیسای کاتولیک این هفته در ۸۸ سالگی درگذشت. او در چند هفته گذشته دچار مشکلات سلامتی بود و برای مدتی طولانی در بیمارستان بستری شد.
فرانسیس درست قبل از مرگش در یکشنبه عید پاک در انظار عمومی ظاهر شد و این امیدواری به وجود آمده بود که سلامتی‌اش را بازیافته است، اما روز بعد به ناگهان خبر مرگ او اعلام شد.
در اینجا به روند زمانی بیماری و مرگ پاپ می‌پردازیم:
۱۷ بهمن: پاپ فرانسیس به حاضران در مراسم هفتگی واتیکان گفت که دچار «سرماخوردگی شدید» شده است و در صحبت کردن مشکل دارد و از یکی از دستیارانش خواست پیام آماده شده او را برای جمعیت بخواند.
۱۸ بهمن: دفتر مطبوعاتی واتیکان اعلام کرد که او دچار برونشیت شده است، اما فعلا برنامه دیدارهای روزانه او تغییری نکرده است.
۲۶ بهمن: دفتر مطبوعاتی واتیکان اعلام کرد پاپ فرانسیس برای انجام برخی آزمایش‌های تشخیصی ضروری در پلی کلینیک آگوستینو جملی در رم بستری شده است.
واتیکان در یک به روز رسانی اعلام کرد که پاپ دچار تب خفیف و عفونت دستگاه تنفسی است و «درمان دارویی بیمارستانی» برای او آغاز شده است.
۲۹ بهمن:دفتر مطبوعاتی واتیکان اعلام کرد آزمایش‌ها نشان می‌دهند پاپ به «عفونت چند میکروبی دستگاه تنفسی» مبتلا شده است.
۳۰ بهمن: واتیکان اعلام کرد که پاپ فرانسیس به دلیل ذات الریه دوطرفه در بیمارستان بستری شده است. واتیکان همچنین اضافه کرد که ذات الریه پاپ با افزوده شدن برونشکتازی (بزرگ شدن مجای هوایی ریه) – عارضه‌ای که ممکن است منجر به تجمع ترشحات مخاطی در ریه ها شود - و نیز برونشیت آسمی که التهاب مجاری هوایی ریه‌ها به دلیل آسم است، پیچیده‌تر شده است.
این بیانیه همچنین اعلام کرد که پاپ با آنتی‌بیوتیک و داروهای کورتونی (ضد التهابی) درمان می‌شود.
بخشی از یک ریه پاپ فرانسیس در ۲۱ سالگی او به علت دچار شدن به سل برداشته شده بود.
۳ اسفند: پزشکان پاپ گفتند که او هنوز از خطر خارج نشده است، اما بیماری او زندگی او را تهدید نمی‌کند و انتظار می‌رود او دست کم یک هفته دیگر در بیمارستان بستری بماند.
۴ اسفند: دفتر مطبوعاتی واتیکان اعلام کرد فرانسیس در وضعیت بحرانی است و دچار «بحران تنقسی ناشی از آسم» شده است، به این معنی که برای ن است بدون کمک نمی‌تواند به راحتی تنفس کند و نیاز به دریافت میزان بالای اکسیژن دارد.
همچنین اعلام شد میزان سطح پلاکت‌های خون پاپ پایین آمده و او نیاز به تزریق خون دارد.
۵ اسفند: واتیکان اعلام کرد انتقال خون با موفقیت کم‌خونی (کمبود سلول‌های قرمز خون) پاپ را با موفقیت درمان کرده است، اما میزان پلاکت‌های خون او تغییری نکرده است. به علاوه آزمای‌ها نشان‌دهنده نارسایی اولیه و خفیف کلیوی است.
۶ اسفند: نیاز به پاپ به اکسیژن مکمل اندکی کاهش یافته و او با کمک کمتری می‌تواند نفس بکشد.
۸ اسفند: پاپ فرانسیس سیزدهمین روز بستری شدن خود را در بیمارستان می‌گذراند. این طولانی‌ترین بستری او در بیمارستان در طول تقریباً 12 سال دوران پاپی‌اش است. او همچنان به اکسیژن با جریان بالا نیاز دارد.
۱۰ اسفند: پاپ دچار یک حمله منفرد اسپاسم برونش (انقباض و تنگ شدن مجاری هوایی ریه) شد که با استفراغ و بدتر شدن ناگهانی وضعیت تنفسی او همراه بود.
۱۳ اسفند: دفتر مطبوعاتی واتیکان اعلام کرد که پاپ فرانسیس دو دوره از «نارسایی حاد تنفسی» ناشی از «انباشته شدن قابل توجه ترشحات مخاطی درون مجاری هوایی ریه در نتیجه انقباض و تنگ شدن این مجاری» را از سر گذرانده است به گفته پزشکان، نارسایی حاد تنفسی نشان می‌دهد که پاپ به اکسیژن درمانی پاسخ نمی دهد.
۱۶ اسفند: واتیکان اعلام کرد وضعیت پاپ در چند روز گذشته ثابت مانده است.
۲۲ اسفند: پاپ بیست‌وهشتمین روز بستری‌اش در بیمارستان را گذراند و وضعیت همچنان پایدار بود که بهبودی او را نشان می‌داد.
۲ فروردین: پزشکان اعلام کردند پاپ از بیمارستان مرخص خواهد شد و به اقامتگاهش در واتیکان بازخواهد گشت. حال در دو هفته گذشته پایدار مانده بود.
۳ فروردین: پاپ پس از ۳۸ روز از بیمارستان مرخص شد.
۱۷ فروردین: پاپ برای نخستین بار روی ویلچیر در میدان سنت پیر در انظار عمومی ظاهر شد.
۲۶ فروردین: واتیکان اعلام کرد پاپ در حال بهبودی است، توانایی صحبت کردن پیدا کرده و در طول روز برای مدت‌های کوتاه‌تری از راه بینی اکسیژن دریافت میکند. اما همچنان در شب‌ها نیاز به دریافت اکسیژن با جریان بالا دارد.
۲۸ فروردین: پاپ با ۷۰ زندانی در زندان کوئلی رجینای رم دیدار میکند. او هر سال در این دیدار پاهای زندانیان را می‌شست اما می‌گوید امسال توان انجام این کار را ندارد.
۳۰ فروردین: پاپ برای مدت کوتاهی در میدان سنت‌پیتر ظاهر می‌شود.
اول اردیبهشت: واتیکان در اعلامیه‌ای درگذشت پاپ در ساعت ۷:۴۵ صبح به وقت محلی را اعلام میکند.
دوم اردیبهشت: واتیکان اعلام کرد پاپ به دنبال سکته مغزی و رفتن به اغما و از کار افتادن دستگاه قلبی-عروقی درگذشته است.