کتاب فرهنگ اصطلاحات پزشکی و داروسازی در ادب فارسی منتشر شد
21 August 2016 ساعت: 15:8
21 August 2016 ساعت: 15:8
کتاب فرهنگ اصطلاحات پزشکی و داروسازی در ادب فارسی از سوی نشر سمت در اختیار کتابفروشیها قرار گرفت .
به گزارش سپیدآنلاین به نقل از ایرنا، کتاب فرهنگ اصطلاحات پزشکی و داروسازی در ادب فارسی به همت مهدی محقق رئیس هیات مدیره انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و از سوی سازمان مطالعه و تدوین کتاب علوم انسانی (سمت) منتشر شده است.
نویسنده در این کتاب با اشاره به فراگیری مقدمات علوم تجربی و محض از سوی شعرای قدیم آورده است در این کتاب تلاش شده که کاربرد واژگان و اصطلاحات پزشکی و داروشناسی در اشعار برخی از شاعران بزرگ ایران با منابع و ماخذ معرفی شود. هدف از این کار بهرهگیری دانشجویان ادبیات و دانشجویان رشتههای علوم پزشکی و داروسازی عنوان شده است.
در بخشی از پیشگفتار کتاب میخوانیم: از آنجا که شاعران بزرگ فارسی در حوزه های علمیه اسلامی تربیت شده بودند، علاوه بر فنون ادبی و عربی و قواعد زبانی و بلاغی، از علوم دیگری ازجمله فلسفه، کلام، عرفان، طب، نجوم، گیاه شناسی و جانورشناسی آگاهی و اطلاع داشتند و اصطلاحات علوم یاد شده در اشعار و آثار آنان دیده می شود.
پزشکی اسلامی که ریشههای آن از یونان و هند و ایران اخذ و در ابعاد اخلاقی آن از قرآن و روایات استفاده شده، به صورتهای گوناگون در فرهنگ اسلامی وارد شده و در دسترس طلاب و دانشپژوهان قرار گرفته است. این میراث توانگر و توانمند، گاه بهصورت دائرهالمعارفهای طبی جلوهگری کرده، همچون «فردوس الحکمه» علی بن ربن طبری و «المعالجات البقراطیه» ابوالحسن احمد بن محمد طبری و «کامل الصناعه الطبیه» علی بن عباس مجوسی اهوازی و «حاوی» محمد بن زکریای رازی و «قانون» ابن سینا به زبان عربی و «هدایتالمتعلمین» ربیع بن احمد اخوینی بخاری و «یادگار و الاغراض الطبیه» و «ذخیره خوارزمشاهی» از سید اسماعیل جرجانی به زبان فارسی، و گاهی به صورت تک نامه که به آن «رساله مفرده» می گفتند، همچون کتاب «مالیخولیا» از اسحق بن عمران و النبض و التفسره از ابن رضوان و «الاغذیه» از اسحق بن سلیمان و «دیابیطس» از عبداللّطیف بغدادی.
نویسنده این کتاب معتقد است که با توجه به سرمایه غنی و جامع مسلمانان کمتر شاعری را مییابیم که اشاره به نام برخی از بیماریها، داروها یا اصطلاحات مربوط به طب و داروشناسی نداشته باشد. برخی از واژههای این کتاب بهصورت شرحالاسم از منابع لغت توضیح و گزارش از منابع اصیل پزشکی و داروشناسی تعریف شده است.
واژگان بررسی شده در این کتاب، شامل حوزههای علم طب و طبیب، ارکان، عناصر، اخلاط، مزاج و قوت، اندام ها و بعضی حرکات و حالات آنها، تندرستی و بیماری و سبب و عرض آن، نام مبتلایان به بیماریها، راههای شناخت بیماری، ابزارهای شناخت و درمان بیماری، مراحل تولّد و رشد، داروها اعم از گیاهی، معدنی، حیوانی و غذاها، ظروف و مکان نگهداری دارو، امور مرتبط با بیمار و بیماری مانند بیمارپرسی، داروخانه، بیمارستان و باورهای عامیانه درباره بیماریها و درمان آنها که این واژگان گاهی بهصورت مفرد و گاهی به صورت مرکب میآید، است.
کتاب فرهنگ اصطلاحات پزشکی و داروسازی در ادب فارسی با شمارگان یک هزار نسخه در 496صفحه، به بهای170هزار ریال به بازار نشر عرضه شده است.
نویسنده در این کتاب با اشاره به فراگیری مقدمات علوم تجربی و محض از سوی شعرای قدیم آورده است در این کتاب تلاش شده که کاربرد واژگان و اصطلاحات پزشکی و داروشناسی در اشعار برخی از شاعران بزرگ ایران با منابع و ماخذ معرفی شود. هدف از این کار بهرهگیری دانشجویان ادبیات و دانشجویان رشتههای علوم پزشکی و داروسازی عنوان شده است.
در بخشی از پیشگفتار کتاب میخوانیم: از آنجا که شاعران بزرگ فارسی در حوزه های علمیه اسلامی تربیت شده بودند، علاوه بر فنون ادبی و عربی و قواعد زبانی و بلاغی، از علوم دیگری ازجمله فلسفه، کلام، عرفان، طب، نجوم، گیاه شناسی و جانورشناسی آگاهی و اطلاع داشتند و اصطلاحات علوم یاد شده در اشعار و آثار آنان دیده می شود.
پزشکی اسلامی که ریشههای آن از یونان و هند و ایران اخذ و در ابعاد اخلاقی آن از قرآن و روایات استفاده شده، به صورتهای گوناگون در فرهنگ اسلامی وارد شده و در دسترس طلاب و دانشپژوهان قرار گرفته است. این میراث توانگر و توانمند، گاه بهصورت دائرهالمعارفهای طبی جلوهگری کرده، همچون «فردوس الحکمه» علی بن ربن طبری و «المعالجات البقراطیه» ابوالحسن احمد بن محمد طبری و «کامل الصناعه الطبیه» علی بن عباس مجوسی اهوازی و «حاوی» محمد بن زکریای رازی و «قانون» ابن سینا به زبان عربی و «هدایتالمتعلمین» ربیع بن احمد اخوینی بخاری و «یادگار و الاغراض الطبیه» و «ذخیره خوارزمشاهی» از سید اسماعیل جرجانی به زبان فارسی، و گاهی به صورت تک نامه که به آن «رساله مفرده» می گفتند، همچون کتاب «مالیخولیا» از اسحق بن عمران و النبض و التفسره از ابن رضوان و «الاغذیه» از اسحق بن سلیمان و «دیابیطس» از عبداللّطیف بغدادی.
نویسنده این کتاب معتقد است که با توجه به سرمایه غنی و جامع مسلمانان کمتر شاعری را مییابیم که اشاره به نام برخی از بیماریها، داروها یا اصطلاحات مربوط به طب و داروشناسی نداشته باشد. برخی از واژههای این کتاب بهصورت شرحالاسم از منابع لغت توضیح و گزارش از منابع اصیل پزشکی و داروشناسی تعریف شده است.
واژگان بررسی شده در این کتاب، شامل حوزههای علم طب و طبیب، ارکان، عناصر، اخلاط، مزاج و قوت، اندام ها و بعضی حرکات و حالات آنها، تندرستی و بیماری و سبب و عرض آن، نام مبتلایان به بیماریها، راههای شناخت بیماری، ابزارهای شناخت و درمان بیماری، مراحل تولّد و رشد، داروها اعم از گیاهی، معدنی، حیوانی و غذاها، ظروف و مکان نگهداری دارو، امور مرتبط با بیمار و بیماری مانند بیمارپرسی، داروخانه، بیمارستان و باورهای عامیانه درباره بیماریها و درمان آنها که این واژگان گاهی بهصورت مفرد و گاهی به صورت مرکب میآید، است.
کتاب فرهنگ اصطلاحات پزشکی و داروسازی در ادب فارسی با شمارگان یک هزار نسخه در 496صفحه، به بهای170هزار ریال به بازار نشر عرضه شده است.
برچسب ها
کتاب فرهنگ اصطلاحات پزشکی و داروسازی در ادب فارسی منتشر شد, مهدی محقق رئیس هیات مدیره انجمن آثار و مفاخر فرهنگی
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد