سپید

دکتر چیادی ندومل، محقق ارشد در این مطالعه از دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز گفت: «یافته‌های ما بیانگران است که هنگامی موضوع ورزش و نارسایی قلب مطرح است، ضرب المثل دیرتر انجام دادن کاری بهتر از هرگز انجام ندادن آن است، کاملاً مصداق دارد، و حتی افزایش اندکی در میزان فعالیت جسمی می‌تواند این خطر را کاهش دهد. ندومل متخصص پیشگیری از بیماری‌های قلبی و استادیار دانشکده پزشکی است.

این پژوهشگران عادات ورزشی 11000 مرد و زن آمریکایی را در یک بررسی 20 ساله دولتی درباره پیری و و بیماری قلبی مطالعه کردند. همه این افراد میان 45 تا 64 سال داشتند. هیچکدام این افراد در شروع مطالعه بیماری قلبی نداشتند. میزان فعالیت آنها در دو ویزیت به فاصله شش سال ارزیابی شده بود.

افرادی که میزان فعالیت جسمی توصیه‌شده یعنی 150 دقیقه ورزش متوسط یا 75 دقیقه ورزش شدید در هفته یا بیشتری از آن را انجام داده بودند، نسبت به افرادی که در هر دو ویزیت همچنان غیرفعال بودند، با احتمال 33 درصد کمتر به نارسایی قلبی مبتلا شده بودند. در افرادی که به طور مداوم فعالیت ورزشی در حد متوسط اما کمتر از حد توصیه شده به میزان کمتر از 149 دقیقه فعالیت جسمی متوسط در هفته یا کمتر از 74 دقیقه فعالیت جسمی شدید داشتند، میزان کاهش خطر نارسایی قلب 20 درصد بود.

اما پژوهشگران همچنین دریافتند که افراد غیرفعالی که به حرکت در آمده بودند تا به میزان توصیه شده فعالیت جسمی در نقطه‌ای در طول این بررسی برسند- نیز به کاهش خطر نارسایی قلبی تا 22 درصد دست یافنه بودند.

به گفته این پژوهشگران حتی در افرادی که میزان فعالیت‌شان تا حد 30 دقیقه پیاده‌‌روی چهار بار در هفته افزایش داده بودند، خطر نارسایی قلبی 12 درصد کاهش یافته بود.