سپید

حسین ملک‌افضلی با بیان اینکه بهورز باعث شد که بهداشت روستاها زیر و رو شود، ادامه داد: «وقتی به نتیجه کار نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که قبل از اینکه بهورز در روستا حاضر شود، شاخص‌های بهداشتی روستا اختلاف زیادی با هم داشت، اما بعد از چند سال اختلاف از بین رفت و حاصل کار انقلاب اول در نظام سلامت، برقراری عدالت بود.» وی با تاکیدبر اینکه مراقب سلامت همان بهورز است که در روستا از مردم مراقبت می‌کرد، خاطرنشان کرد: «اسم مهم نیست و آنچه مهم است، عملکرد است.»
ملک افضلی ادامه داد: «دو شغل بهداشت و معلمی همواره باید با عشق همراه باشد. اگر معلم و مربی بهداشت عاشق کار خود نباشند، نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود. کمااینکه این عشق با این نوع استخدام و عدم پایداری ایجاد نمی‌شود.» وی با بیان اینکه امروز ممکن است مراقبان سلامت به دلیل نیازی که دارند در خدمت وزارت بهداشت باشند و فردا یک فرصت شغلی جدید برای آنها ایجاد شود، تصریح کرد: «ممکن است حتی خود کارفرما آنها را نخواهد. درواقع این افراد نیروهای لغزان هستند و آن پایداری لازم را ندارند. درحالی که بهداشت یک مساله فی‌البداهه و ناگهانی نیست و فرد بهداشتی باید در محل کار خود حاضر باشد، با مردم مراوده داشته باشد و انگیزه و عشق پیدا کند، آن زمان که عاشق کار خود شد، تبدیل به کارمند بهداشتی می‌شود.»