سپید

محمدتقی طباطبایی ادامه داد: «اگر بخواهیم این دریافتی را با دریافتی پرستاری که 5/1 میلیون تومان حقوق می‌گیرد و دریافتی او با 5/2 میلیون تومان اضافه‌کار و کارانه به 4 میلیون تومان می‌رسد، مقایسه کنیم، به یک نسبت 5 تا 6 برابری می‌رسیم.»
وی با بیان اینکه 50 درصد پزشکان بیمارستان‌های دولتی غیرتمام‌وقت جغرافیایی هستند که در بیمارستان‌های خصوصی کار می‌کنند و درآمدهای غیرقابل محاسبه دارند، تصریح کرد: «این پزشکان درآمد پایینی دارند که ممکن است 5/1 تا دو برابر یک پرستار شود. اگرچه اختلاف 100 برابری حقوق پزشک و پرستار غیرقابل قبول است، اما ما پزشکانی داریم که درآمد صد میلیون تومانی دارند که این رقم 20 برابر دریافتی یک پرستار است. بنابراین اگر به صورت متوسط در نظر بگیریم، می‌توانیم بگوییم میزان دریافتی پزشکان تمام‌وقت جغرافیایی 4 تا 5 برابر پرستاران است.»
طباطبایی اضافه کرد: «اگرچه این سیستم ممکن است غلط باشد، اما نباید فراموش کرد که امکان کسب درآمدهای بیشتر برای پزشک فراهم است. شرایط پزشک به گونه‌ای است که می‌تواند بیرون از بیمارستان کار کند و درآمد بیشتری داشته باشد.»
وی ضمن اشاره به لزوم جامعیت بالاتر نظام افزایش حقوق، خاطرنشان کرد: «نظام افزایش حقوق باید پرسنل آموزش و پرورش، ارتش، جهاد کشاورزی، متخصصین علوم پایه که در بیمارستان حضور نداشته و با بیمار سروکار ندارند و به تدریس یا کار تحقیقاتی و آزمایشگاهی مشغول هستند، را نیز دربر می‌گرفت. اینکه افرادی که در بیمارستان مشغول به فعالیت هستند، به دلیل سهمی که از درآمد بیمارستان می‌برند، متمایز شده‌اند از کسانی که خارج از محیط بیمارستان هستند، به نوعی دوگانگی ایجاد می‌کند.» طباطبایی اضافه کرد: «از طرفی دریافتی‌های افرادی که داخل بیمارستان فعالیت‌های اصلی شامل عمل جراحی و خدمت درمانی را انجام می‌دهند، به دلیل نوع کار، تفاوت معناداری با سایر پرسنلی که در بیمارستان با آنها همکار هستند پیدا کرده‌است. لذا به نظر می‌رسد یک عزم ملی برای کاهش اختلافات دریافتی‌ها کمک بزرگی به افزایش روحیه پرسنل خواهد کرد.»