سپید

به گزارش سپیدآنلاین، تنظیم این گزارش از جمله فعالیت‌های سازمان در قالب مرکز همکار سازمان جهانی بهداشت در امر آموزش و تحقیق در سلامت خون است.

این گزارش در دو مرحله به طور همزمان اجرا می شود که قسمت اول گزارش ۲۰۱۷ که بررسی وضعیت کفایت و سلامت خون بر اساس پرسشنامه‌های جمع آوری شده توسط سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۴-۲۰۱۵ است.

قسمت دوم روند کلی سلامت و کفایت خون در کشورهای منطقه طی ۱۵ سال از آغاز قرن حاضر است. در حال حاضر تیمی متشکل از اعضای هیات علمی و کارشناسان موسسه و سازمان انتقال خون جهت تهیه پیش نویس اولیه گزارش و تحلیل داده‌های موجود تشکیل شده است.

اولین گزارش از وضعیت کفایت و سلامت خون در منطقه مدیترانه شرقی (گزارش ۲۰۱۶ ) با همکاری اعضای هیات علمی و کارشناسان موسسه و سازمان انتقال خون ایران توسط سازمان جهانی بهداشت به چاپ رسید که به بررسی وضعیت کشورها با استفاده از پرسشنامه‌های جمع‌آوری شده توسط سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۳ می‌پرداخت. (از زمان جمع آوری تا پردازش این گزارش‌ها معمولا دو سال به طول می‌انجامد.)

اسمیت زبینگا در توضیح دلیل انتخاب ایران برای اجرای طرح پایش منطقه‌ای مراکز انتقال خون گفت: علت آن بود که سازمان انتقال خون از سال‌های پیش به عنوان مرکز همکار سازمان جهانی بهداشت در امر آموزش و پژوهش انتقال خون انتخاب شده است.

وی در ارزیابی‌اش از فعالیت‌های ایران در این رابطه نیز گفت: همکاری ما با سازمان انتقال خون بسیارمفید و در جو بسیارصمیمانه‌ای انجام می‌شود. سازمان انتقال خون قرار است در دو بخش از تحلیل اطلاعات به ما کمک کند.

بخش اول تحلیل اطلاعات و بررسی وضعیت سلامت خون
بر اساس پرسشنامه‌های جمع‌آوری شده توسط سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۴-۲۰۱۵ است و بخش دوم تهیه یک گزارش ۱۵ ساله از روند کلی سلامت و کفایت خون در ۲۱ کشور منطقه است.  نقش من حمایت و راهنمایی سازمان انتقال خون و موسسه عالی آموزش و پژوهش طب انتقال خون در تحلیل این اطلاعات است.

این مشاور سازمان جهانی بهداشت درباره وضعیت انتقال خون ایران از نظر سلامت خون گفت: ایران در این زمینه خیلی خوب عمل می‌کند، بالاخص در منطقه. ایران در حقیقت یکی از کشورهای سرآمد در منطقه در زمینه سلامت خون و دارای نرخ پایینی در انتقال عفونت‌های قابل انتقال از طریق خون است.

اسمیت زبینگا در پاسخ به این سوال که بهترین انتقال خون از نظر استانداردهای سازمان جهانی بهداشت چه کشورهایی هستند؛ گفت: اولین کشور در خصوص رعایت استانداردهای سازمان جهانی بهداشت در منطقه ایران است و به همین دلیل است که این کشور به عنوان مرکز همکار سازمان جهانی بهداشت برگزیده شده است تا سایر کشورها بتوانند از تجربیات آن استفاده کنند. به غیر از ایران، تونس یکی از کشورهای پیشرفته در امر انتقال خون در منطقه است و بعد از آن امارات متحده عربی و اردن هستند که البته پول زیادی را برای توسعه و بهبود انتقال خون خرج می‌کنند. گرچه داشتن پول همه چیز نیست و فرهنگ اهدای خون امر مهم‌تری است. متاسفانه در منطقه برخی کشورها در وضعیت وخیمی هستند و این دسته شامل کشورهایی است که در آنها جنگ و منازعه در جریان است؛  مانند عراق، سومالی، سوریه، لیبی و یمن.

وی درباره ارزیابی‌اش از جایگاه علمی سازمان انتقال خون ایران میان کشورهای منطقه امرو، افزود: از لحاظ موقعیت علمی، سازمان انتقال خون ایران و موسسه عالی آموزشی پژوهشی طب انتقال خون یک نمونه برتر در منطقه هستند. سال گذشته ما بررسی را در سطح منطقه در خصوص تعداد مقالات و انتشارات معتبر علمی انجام دادیم که در آن ایران به طور قطع در جایگاه برتر بود. تقریبا ۳۰ درصد از تمام مقالات منتشر شده در زمینه انتقال خون در سطح منطقه متعلق به ایران بود. البته تعدادی از مقالات مربوط به مطالعات بالینی در بیمارستان‌های ایران و جدا از سازمان انتقال خون ایران بود.

مشاور سازمان جهانی بهداشت در پاسخ به سوالی مبنی بر آنکه این پایش‌های آماری چه چشم انداز تحولی در منطقه ترسیم می‌کند و ایران در این زمینه چه نقشی خواهد داشت؟ گفت: این پروژه‌های تحقیقاتی خصوصا پروژه بررسی روند ۱۵ ساله وضعیت انتقال خون در منطقه، می‌تواند به عنوان یک سند پایه جهت برنامه‌ریزی‌های بعدی و اجرای استراتژی‌های سلامت خون منطقه امرو که در سال ۲۰۱۶ با کمک کشورهایی از جمله ایران تدوین گردید، به کار آید.

وی در پایان گفت: برای اجرای تصمیمات اتخاذ شده ما نیاز به پیشینه و اطلاعات پایه‌ای قوی داریم که این پروژه آن را برای ما فراهم می‌کند. بر اساس اطلاعات این پروژه، ما می‌توانیم اولویت‌های هر کشور در زمینه انتقال خون را تعیین کرده و بر اساس آن برنامه‌ریزی کنیم.
ایسنا