سپید

حمیدرضا راسخ با تاکیدبر اینکه آنچه امروز سیاست‌گذاران نظام دارویی کشور باید به آن توجه ویژه نشان دهند و اهمیت خاصی برای آن قائل شوند، فنون مذاکره است، تصریح کرد: «این مهم در تمامی الحاقیه‌ها به همه کنوانسیون‌های بین‌المللی مطرح است. ما باید به این نتیجه برسیم که هدف از تشکیل جلسات کارشناسی مختلف در این حوزه، صرفا تایید و رد مساله الحاق ایران نیست.»
وی با بیان اینکه مهمترین موضوع ما در الحاق به سازمان تجارت جهانی در بخش دارو بحث چانه‌زنی است، تصریح کرد: «لازمه دست‌یابی به این هدف مهم نیز این است که در مرحله اول تکلیف خود را در داخل روشن کنیم که کشور هند تجربه موفقی در این زمینه دارد. گروه‌های مذاکره کننده بسیار قدرتمندی در این کشور وجود دارند که می‌توان از تجربیات آنها درس گرفت. لذا در کل می‌توان گفت مواضع ایران در بخش دارو باید کاملا شفاف شود و سپس این مواضع شفات در چانه‌زنی‌ها به شکل مقتضی ملحوظ شود. اگر این اتفاق نیفتد، شرایطی پیش می‌آید که طی آن بسیاری از منافع خود را از دست خواهیم داد.»