سپید

امیرهوشنگ فتحی‌زاده با تاکیدبر اینکه باید با یک نگاه اصولی به بحث الحاق بیندیشیم، تصریح کرد: «این نکته را نباید فراموش کنیم که در هیچ حایی از مقررات سازمان تجارت جهانی حق تحفظ وجود ندارد. در صورتی که در تمام مقررات بین‌المللی، قابلیت رزرو تبصره‌های مختلف وجود دارد.»
وی با یادآوری اینکه موضوع حقوق مالکیت فکری در سازمان تجارت جهانی به‌عنوان یک سند مجزا و رکن سوم مطرح است، گفت: «مباحث حقوقی بسیار دقیق و پیچیده‌ای در این موافقتنامه وجود دارد که باید قبل از هر تصمیمی درخصوص الحاق، مورد بررسی قرار گیرند.»
فتحی‌زاده همچنین موافقت‌نامه تریپس را حقوقی‌ترین، چالشی‌ترین و پرپیچ و خم‌ترین سند برای کشورهای درحال توسعه دانست و خاطرنشان کرد: «تریپس شاید از نظر حقوقی سازمان تجارت جهانی، تنها یک موافقت‌نامه باشد، اما این سند دارای چندین ضمیمه است که ضمیمه اول آن، محل بحث برای جامعه دارویی کشور است.»
وی در بخش دیگری از سخنان خود ضمن اشاره به وجود 2 دیدگاه خصوصی و عمومی برای حق مالکیت معنوی، اضافه کرد:
«کشورهای توسعه‌یافته طرفدار حق خصوصی و کشورهای درحال توسعه به دنبال حقوق عمومی این سند هستند. درحالی که موافقت‌نامه تریپس در یک نقطه میانی قرار گرفته است.»
فتحی‌زاده با بیان اینکه مباحث مربوط به پتنت دارویی در حوزه صنعتی حق مالکیت فکری قرار می‌گیرد، تصریح کرد: «بعد از الحاق به سازمان تجارت جهانی، نباید تصور کنیم که می‌توانیم برای پنت دارو فرصت بگیریم. بلکه مقررات مربوطه را از همان زمان الحاق باید رعایت کنیم.»