سپید: نقش داروهای ضدالتهاب نظیر آسپرین، در کاهش خطر بروز ملانوما در زنان در چندین مطالعه تحت بررسی بوده است. محققان دانشگاه استنفورد آمریکا به منظور انجام این پژوهش، 59806 زن سفید پوست 50 تا 79 ساله را طی مدت 12 سال زیرنظر داشتند. زنانی که در این مدت، آسپرین مصرف کردهاند در مقایسه با سایر زنان در همین محدوده سنی، 21 درصد کمتر با خطر ابتلا به ملانوما روبرو بودند. علاوه بر این، هرچه طول مدت مصرف آسپرین بیشتر باشد، درصد کاهش خطر ابتلا به ملانوما قابلتوجهتر است. به اظهارنظر محققان، سایر داروهای مسکن نظیر استامینوفن چنین تاثیری را از خود نشان ندادند.
مطالعات قبلی نیز پیشنهاد کرده بودند که ضدالتهابهای غیراستروییدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و دیگر داروهای غیرنسخهای، خطر پیشرفت بعضی سرطانها را کاهش میدهند. بهطورمثال در اوایل سال 2012، سه مطالعه در نشریه لنست به چاپ رسید که نشان میدادند مصرف روزانه دوز کم آسپیرین در افراد در سنین میانسالی از بروز سرطان در آنها پیشگیری میکند. همچنین مطالعه دیگری که در نشریه سرطان انگلستان به چاپ رسیده حاکی از آن است که افراد مبتلا به سرطان کولون که به فاصله کوتاهی پس از تشخیص بیماری مرتب آسپیرین مصرف کردهاند، بیشتر عمر میکنند.
در مطالعهای دانشمندان دانمارکی به اثر این داروها روی انواع مهم سرطان پوست، یعنی بازال سل کارسینوما، اسکواموس سل کارسینوما و ملانومای بدخیم پرداختهاند. این دانشمندان از اطلاعات پزشکی افرادی که بین سالهای 1961 تا 2006 در شمال دانمارک میزیستهاند و از میان آنها تشخیص اسکواموس سل کارسینوما برای 1974 نفر، بازال سل کارسینوما برای 13316نفر و ملانومای بدخیم برای 3242 نفر گذاشتهشدهبود، استفاده کردند. دادهها حاوی اطلاعاتی در مورد داروهای تجویزی بیماران بود که محققان را قادر میکرد افراد بیمار را با گروه کنترل بدون سرطان پوست از نظر داروهای مصرفی مقایسه کنند. هر فرد بیمار در این طرح با 10 نفر از گروه شاهد سالم مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نهایی نشان داد افرادی که از بیش از 2 دارو از دسته داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مصرف کردهاند، نسبت به کسانی که کمتر از 2 نوع از داروهای مذکور را مصرف میکردند، 15 درصد کمتر با اسکواموس سل کارسینوما و 13 درصد کمتر با ملانومای بدخیم مواجه بودهاند. این ارتباط وقتی قویتر شد که مدت زمان مصرف داروها، 7 سال یا بیشتر بود.