سپید: پرفسور علیاصغر خدادوست در سال 1314 در شیراز متولد شد. دوران دبستان و دبیرستان را در همان شهر پشت سر گذاشت و بهعنوان آموزگار در دبستان داوری داراب مشغول تدریس شد و در دومین سال آموزگاری، کلاس ششم دبیرستان را بهطور داوطلب با موفقیت پشت سر گذاشت.
خدادوست در سال 1333 در آزمون ورودی دانشکده پزشکی شیراز شرکت کرد و با درجه ممتاز بین داوطلبان پذیرفته و در این دانشکده مشغول به تحصیل شد. وی دوره 6 ساله پزشکی را با درجه ممتاز پشت سر گذاشت و پس از یک سال گذراندن دوره دستیاری چشم و گوش و حلق و بینی در بیمارستان نمازی دانشگاه شیراز، در سال 1341 از طرف دولت برای گذراندن دوره تخصصی، به آمریکا اعزام شد.
دکتر خدادوست بهعنوان اولین و تنها دستیار خارجی در بخش چشمپزشکی دانشگاه «جانزهاپکینز»، دوران 3 ساله دستیاری را بهعنوان بهترین دستیار مرکز چشمپزشکی «ویلمر» گذراند. وی در این دوران علاوه بر تحصیل در علوم بالینی بهطور فعال مشغول تحقیقات در علوم پایه بود و مقالات متعددی در مجلات مختلف به چاپ رساند. در سال 1347 علیرغم پیشنهاد و خواست دانشگاه «جان هاپکینز» به ایران بازگشت و در بخش چشمپزشکی دانشگاه شیراز، بهعنوان استاد مشغول فعالیت شد.
یک سال پس از ورود دکتر خدادوست به شیراز، رئیس بخش چشمپزشکی دانشگاه «جانزهاپکینز» به شیراز آمد و قرارداد مبادله دستیار بین بخشهای چشمپزشکی این دو دانشگاه به امضا رسید.
این برنامه 10 ساله از موثرترین برنامهها برای بالا نگهداشتن سطح آموزش و تحقیق و درمان در دانشگاه شیراز و بهخصوص بخش چشم بود، بهطوریکه سطح آموزش در بخش چشمپزشکی دانشگاه شیراز از بسیاری مراکز چشمپزشکی آمریکا فراتر رفته بود.
از سال 1347 تا 1359 دکتر خدادوست هر 2 سال یکبار بهعنوان استاد مدعو، 6 ماه را در بخش چشم دانشگاه «جانزهاپکینز» برای ادامه برنامههای تحقیقاتی میگذراند و در این دوران چندین مرتبه بهعنوان مدرس در کشورهای متعددی ازجمله چین، ترکیه، سوریه، عمان، پرو، اکوادور و ایتالیا دعوت شد.
دکتر خدادوست در سال 1359 به آمریکا رفت و بهعنوان استاد در بخش چشم دانشگاه «جانزهاپکینز» مشغول به کار شد.
وی در سال 1361 بهعنوان استاد و رئیس بخش چشم دانشگاه «سیسیل» انتخاب شد و در سال 1371 یک مرکز چشمپزشکی در شهر «نیوهیون» تاسیس کرد و بهعنوان مسئول آن، مشغول به کار شد. از سال 1359 ایشان بهطور مکرر سالی 2 بار به وطن خود برگشته و در فعالیتهای بالینی و آموزشی در بیمارستانهای تهران و شیراز شرکت کرده است. یک مرکز تخصصی چشمپزشکی در شیراز به نام ایشان است که چشمپزشکان متعددی در آن مشغول به خدمت و تربیت دستیاران هستند.
مهمتر از همه این موارد، این است که او هیچگاه ایران و ایرانی بودنش را از یاد نبرده و در هر فرصتی دینش را به این مرزوبوم و مردم، ادا کرده است. پرفسور خدادوست به ایرانی بودنش افتخار میکند و میگوید: