متخصص بیماری های عفونی و استاد دانشگاه تهران
از دانشجویان قدیمی و همکار فعلی دکتر محرز در بیمارستان امام خمینی است، ایشان را الگوی موفقی از یک زن موفق می داندومی گوید: از زمانی که دانشجوی دوره عمومی پزشکی بودم و ایشان استاد ما بودند شخصیت، متانت و سادگی شان را دوست داشتند و در تمام
35 سال بعدی، در کنارشان بودم جز سادگی و مهربانی وپشتکار در ایشان ندیدم . حتی زمانی که دانشجوی دستیاری بودم دوست داشتم گروههایی را انتخاب کنم که ایشان درس میدادند. خانم دکتر عاشقانه درس میدهد و همیشه به فکر ارتقای علمی همه و خودشان هستند و تلاشی مستمر دارند تا آموزشی کامل و بیعیب داشته باشند. یک ویژگی دیگری که برای من قابل احترام است، علاقه صادقانه ایشان به خدمت کردن و عشق به ایران است، با وجودی که بیشتر اقوام ایشان و دو فرزندشان خارج از ایران زندگی میکنند ولی ایشان هیچ وقت تمایلی به رفتن نداشتند و همیشه به فکر خدمت به مردم هستند و هنوز تمام دغدغه و تلاششان بر ای بهبود سلامت عمومی به خصوص جوانان است . دکتر محرز بسیار خانم شجاع و با جدیتی هم هستند و اگر به یقین برسند حرفشان حق است، در موقعیت و مکانی با شجاعت حرف شان را میزنند. من ایشان را الگوی کاملی از یک پزشک موفق و مهربان میدانم حتی زمانی که در بخش بنا به مصلحتی سختگیری میکنند و همه را به کار میگیرند تا کاری به سرانجام، برسد بسیار جدی و سختگیر میشوند ولی چون همه می دانند منافع شخصی مد نظرشان نیست، حتی سخت گیری شان هم دلنشین می شود. من در تمام این سالها چه زمانی که دانشجوی دانشکده پزشکی بودم، چه بعدها که دستیار ایشان شدم و چه الان که همکارشان هستم، همیشه و در هرشرایطی از ایشان انرژی مبثت و عشق و مهربانی دریافت کردم.