ایران درودی در هشتاد و یکمین سالگرد تولدش آرزو کرد: «دعا کنید زنده بمانم تا ساخت موزه ایران درودی تمام شود و خودم بتوانم تابلوهایم را در موزهام آویزان کنم.»
ایران درودی بعد از دریافت یک جلد کتاب حافظ بهعنوان هدیه تولدش از مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان، اولین تفال را به نیت راهاندازی موزهاش زد و وقتی جواب مثبتی از لسانالغیب گرفت، لبخند رضایت روی لبانش نشست.
این هنرمند پیشکسوت عرصه هنر در جشن روز تولدش که عصر ۱۱ شهریورماه در گالری فرمانفرما برگزار شد، قبل از آنکه شمع تولدش را فوت کند، گفت: «مدیرعامل خانه هنرمندان ۱۱ شهریورماه سال گذشته کلنگ موزه من را زد و جشن تولد ۸۰ سالگی من را در خانه هنرمندان گرفت. امیدوارم وقتی موزهام آماده میشود، خودم هم باشم زیرا موزه من یک مرکز تبادل فرهنگی خواهد شد.»
او از تکتک مهمانانی که در جشن تولدش حضور داشتند، قدردانی کرد و افزود: «از تکتک شما که باجان و دل با من همکاری کردید سپاسگزارم و خیلی خوشحالم که نامم ایران است. من به دعای شما احتیاج دارم تا با حضورتان موزه درودی را در خیابان سید جمالالدین اسدآبادی در ۱۱ شهریورماه ۱۳۹۷ افتتاح کنم.»
این هنرمند نقاش در بخش دیگری از صحبتهایش اظهار امیدواری کرد: «نسل جوان، روزی بداند که ما برای هنر معاصر ایران چه کردهایم زیرا نسل آینده ایران را خواهند ساخت. این نسل آنچه را که ما نداشتیم تلافی خواهند کرد. من با مقالات و کتابهایی که نوشتم نقاشی نو را به ایران آوردم و زمانی که نقاشی را شروع کردم بدترین ناسزاها را شنیدم اما من فرزند این سرزمین و همین آبوخاک هستم.»
او خطاب به مسجد جامعی - وزیر فرهنگ و ارشاد دوره اصلاحات - نیز گفت: «از این به بعد تازهکار من با شما شروع میشود. شما بارها از نمایشگاه من در موزه هنرهای معاصر دیدن کردید بنابراین میخواهم که مجوز آرامگاه من را نیز بدهید.»
درودی اعلام کرد:«بعد از من، مستانه مهاجر تدوینگر و تکتم نعیمی مدیر برنامههایم، کارهایم را دنبال خواهند کرد.
احمد مسجد جامعی بعدازآنکه درودی شمعهای تولد ۸۱ سالگیاش را فوت کرد، پیشنهاد داد آن شمعها را برای موزه درودی نگهدارند.
ایران درودی که در شب تولدش بارها از خوشحالی هیجانزده شد و سعی کرد اشکهای شوقش را پنهان کند، پیشازاین نیز بارها اعلام کرده بود یکی از بزرگترین آرزوهایش راهاندازی موزهاش است.
این نقاش همچنین در مراسم نصب «کاشی ماندگار» که ۲۷ اردیبهشتماه امسال باهدف معرفی خانههای گنجینههای ایران انجام شد، اظهار کرده بود: «همیشه از بچگی میخواستم روزی سربلند بگویم که من از سرزمین فردوسی میآیم زیرا اگر فردوسی نبود، امروز نمیدانیم با چه زبانی باهم صحبت میکردیم. خوشحالم سال گذشته توانستم در سن ۸۰ سالگی و روز تولدم که ۱۱ شهریور است، کلنگ موزهام را بزنم. درحالیکه در بخش سیسییو بستری بودم اما خودم را به محل کلنگزنی موزه رساندم و حتی نیم ساعت سخنرانی کردم، در شرایطی که پزشکم با این کار مخالف بود.»
ایسنا