ژ نشان داده شده که فعالیتهای ورزشی سبب کاهش مرگومیر در میانسالی و دورههای بعدی زندگی میشود. بااین حال، یافتهها در مورد اینکه کدام فعالیتها به منظور افزایش طول عمر مفیدتر هستند، ناکافی است. بدین منظور در مطالعه حاضر 80306 نفر با میانگین سن 52 سال مورد بررسی قرار گرفتند. از هر شرکت کننده فعالیتهایی که طی 4 هفته گذشته انجام داده بودند، سوال شد. همچنین از آنها سوال شد آیا شدت فعالیت بدنی به اندازهای بود که سبب تعریق و تنگی نفس در آنها شود یا خیر. به طور کلی 44 درصد شرکت کنندگان میزان توصیه شده فعالیت بدنی را انجام میدادند. به طور متوسط هر فرد به مدت 9 سال پیگیری شد. در طول این مدت 8790 مورد مرگ رخ داد که 1909 مورد آن ناشی از بیماری قلبی یا سکته مغزی بود. در مقایسه با شرکت کنندگانی که ورزش نمیکردند، ورزشهایی که از راکت استفاده میکردند (مانند تنیس)، شنا، ایروبیک و دوچرخهسواری به ترتیب سبب کاهش خطر مرگ به میزان 47، 28، 27 و 15 درصد شدند. به طور شگفتانگیزی دوچرخهسواری، دویدن یا پیادهروی و فوتبال با پیشگیری از بیماری قلبی مرتبط نبود. هنگامی که شدت ورزش بررسی شد در برخی ورزشها شدت بالاتر ورزش اثر مثبت بیشتری بر طول عمر داشت. اما در برخی از ورزشها شدت کمتر نسبت به شدت بیشتر اثر سودمندتری داشت.
منبع: Your Doctor