سپید: محققان آمریکایی در یک مطالعه جدید دریافتند مقاومت مغزی انسولین یک ارتباط احتمالی جدید میان بیماری آلزایمر و دیابت است.
مطالعات اپیدمیولوژیکال متعددی از این فرضیه حمایت میکنند که دیابت، خطر ابتلای بیمار را به بیماری آلزایمر بیشتر میکند. حال، تحقیقات جدید مدرسه پزشکی مونت سینایی پیشنهاد میکند بیماری آلزایمر سیگنالدهی انسولین را در قسمتی از مغز که مسئول تنظیم متابولیسم است، مختل میکند، به همین دلیل فرد مبتلا به بیماری آلزایمر بیشتر احتمال دارد که دچار دیابت هم بشود. این یافتهها همچنین نشان میدهند افزایش گروه خاصی از آمینواسیدها در خون به عنوان بیومارکری برای شناسایی سیگنال مختل شده انسولین مغز عمل میکنند.
این مطالعه که در موشها انجام شده، قسمتی از مطالعهای است که با حمایت مالی موسسه ملی سلامت، به منظور درک ارتباط میان دیابت و بیماری آلزایمر در حال انجام است. در مطالعه اول، نشان داده شد که موشهای مبتلا به بیماری آلزایمر در هیپوتالاموس مقاومت به انسولین دارند. هیپوتالاموس قسمتی از مغز است که متابولیسم مواد مغذی را مانند اسیدهای چرب، گلوکز و آمینواسیدها در بافتهایی مانند عضله، کبد، و چربی تنظیم میکند. موشهای مبتلا به بیماری آلزایمر همچنین نشان دادند که سطح خونی زنجیره آمینواسیدهای شاخهای (BCAA) آنها بیشتر از حد طبیعی است. نتایج مطالعهای که همین گروه از محققان پیش از این انجام داده بودند، حاکی از آن بود که سیگنالدهی انسولین مغز، سطح BCAA را در خون تنظیم میکند، بنابراین BCAA میتواند بیومارکر جدید عملکرد انسولین هیپوتالامیک در بیماران مبتلا به آلزایمر باشد. البته این یافتهها باید در انسانها نیز تائید شوند.
این مطالعه، نخستین کارآزماییای است که پیشنهاد میکند پاتولوژی بیماری آلزایمر حساسیت را نسبت به انسولین بیشتر میکند و آن هم به دلیل مختل شدن سیگنالدهی انسولین در هیپوتالوموس است. این نتایج یک دلیل منطقی فراهم میآورد که درمان برای بهبود سیگنالدهی انسولین در مغز ممکن است احتمال ابتلای یک بیمار آلزایمری را به دیابت کاهش دهد.
محققان معتقدند یافتههای به دست آمده، نقطه عطفی در درک ارتباط میان بیماری آلزایمر، دیابت نوع 2 و مقاومت به انسولین است.
منبع: Neuroscience News