سپید: پیکر رکنالدین خسروی صبح بارانی جمعه 8 بهمنماه با حضور جمعی از هنرمندان از تالار وحدت به قطعه هنرمندان بدرقه شد.
الهام پاوهنژاد، بازیگر که اجرای برنامه را برعهده داشت متنی را به نمایندگی از سیمین خسروی همسر (رکنالدین خسروی) قرائت کرد؛«سلام و خوشآمد از طرف رکنالدین خسروی، خودم و فرزندانم! برای شناخت خسروی کافی است به آثارش بهصورت عمیق نگریست، لذا نیاز به صحبت زیاد نیست.»
جمال میر صادقی نویسنده و دوست رکنالدین خسروی به دلیل اینکه نمیتوانست روی صحنه بیاید متنی را ارائه کرد تا برای حاضران قرائت شود.
ایرج راد گفت:« در ارتباط باسابقه خسروی سخن نمیگویم چون کسانی که در اینجا حضور دارند با او آشنایی کامل دارند، کسی که 20 سال از مملکت خویش دورمانده است و بعد از 20 سال اینگونه بازمیگردد و همه مشتاقانه دور او جمع میشوند. در تمام 20 سال که از وطن دور بود همه رکنالدین خسروی را به یاد داشتند و او را دوست میداشتند، چراکه او به پرورش شاگردانی همت گماشت که اکنون از بزرگان تئاتر این مملکت هستند.» اکبر زنجانپور گفت: «چه میتوان از او گفت. او یک تئاتری بود. تئاتر هنری است که با جمع سروکار دارد وقتی کسی میخواهد حرف بزند باید جمعی حضورداشته باشند. خسروی زمانی میتواند حرف بزند که جمعی باشد. اگر نباشد نمیتواند حرف بزند و تنها میماند. تمام آلزایمریهای دنیا بهتنهایی رفتند به جهانی تنهاتر. رکنالدین خسروی هم بهتنهایی رفت. همه تنشها و حالتها که دنبال کشف حقیقت بود با رفتنش بهتنهایی دانهدانه از او جدا شد.» رکنالدین خسروی یکی از کارگردانان قدیمی و هنرمندان تاثیرگذار در تئاتر ایران، ۲۶ دیماه به اثر کهولت سن در لندن درگذشت.او در سالهای پایانی عمرش به بیماری آلزایمر مبتلا شد.