حجتالله حقگو، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، درباره جای خالی کیفیت در بین آموزش کاردرمانی توضیح داد: «گسترش مسئله کیفی آموزش کاردرمانی در کنار آموزشهای عملی کلینیکی و ارائه خدمات کلینیکی یکی از نکاتی است که مغفول مانده است.»وی در ادامه اظهار کرد: «نقش خارج از کلینیک کاردرمانگران در جامعه، طرحها و همچنین برنامههای اجتماعی کمرنگ است و باید پتانسیل عظیم کاردرمانگران در کشور به کارگرفته شود.» حقگو بر اضافه کردن و تصویب طرحهای بین رشتهای با توجه به پیشرفت و گسترش فناوری، لزوم استفاده درمانگران در فناوری تاکید کرد و این مهم را مکمل رشتههای کاردرمانی دانست. عضو هیئت علمی گروه آموزشی کاردرمانی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی اظهار کرد: «در کشورهای دیگر خدمات توانبخشی در بخشهای گوناگون اجتماع به کار گرفته میشود که این مهم، زمینهساز پیشگیری از اختلالات حاد، درمان برخی اختلالات، پیشگیری از عوارض آسیبهای اجتماعی و مهمتر از همه، ارتقاء نظام سلامت است.»وی با اشاره به تاثیرات سازنده مداخلات کاردرمانی افزود: «با توجه به پتانسیل دانشآموختگان کشور باید به فکر ایجاد و توسعه رشتهای بین رشتهای در بخش توانبخشی به ویژه کاردرمانی بود تا شاهد ارائه هرچه بیشتر و بهتر خدمات در این عرصه باشیم.»