6 اکتبر 1738میلادی: فرانسیس ماژندی، فیزیولوژیست فرانسوی، به دنیا آمد. او نخستین کسی بود که تفاوتهای عملکردی اعصاب مختلف نخاعی را نشان داد. ماژندی نظریه چارلز بل را در مورد عملکرد حرکتی ریشههای قدامی و عملکرد ریشههای خلفی اعصاب نخاعی را به اثبات رساند (قانون بل- ماژندی). به علاوه او در مورد تاثیرات موادی مانند مورفین، امتین، کیتین، استریکینین و آلکالوییدهای دیگر، بر بخشهای مختلف بدن تحقیقاتی انجام داد.این پژوهشها منجر به استفاده از این مواد به عنوان دارو در درمان بیماریها شد. بر این اساس، گاهی از ماژندی به عنوان «پدر علم فارماکولوژی تجربی» هم یاد میشود.
6 اکتبر 1892میلادی: ژان آنتون ویلمن، پزشک فرانسوی درگذشت. او کسی بود که با آزمایشاتش بر روی خرگوشها ثابت کرد که سل، یک بیماری مسری است و میتواند از انسان به خرگوش و از خرگوش به خرگوش دیگر منتقل میکند.
6 اکتبر 1951میلادی: اتو فریتز میرهوف، پزشک و بیوشیمیدان آلمانی، در این روز درگذشت. او به خاطر کشف چرخه اسید لاکتیک در ماهیچهها، برنده نوبل پزشکی سال1922 شد. او که یهودی بود، در زمان هیتلر به آمریکا پناهنده شد.
6 اکتبر 1956میلادی: آلبرت سابین، اعلام کرد واکسن خوراکی جدید فلج اطفال او، قابل استفاده در سطح انبوه است. آزمایشهای بعدی و کارآیی واکسنش را اثبات کرد.