در کشورهای درحال توسعه سکته مغزی بیماری مهمی است، از آن حیث که آمار آن درحال افزایش بوده و دومین علت مرگ و میر تلقی میشود. طبق آمار در کشور روزانه 300 مورد سکته مغزی رخ میدهد، یعنی در هر پنج دقیقه، یک سکته مغزی اتفاق میافتد. طبق بررسی که در شهر تبریز داشتیم، از سه هزار بیمار، حدود 25 درصد نوع خونریزی دهنده بوده و 75 درصد از نوع ایسکمی ( انسداد رگ) بوده است. در نوع خونریزیهای مغزی میزان مرگ و میر بیشتر است، 40 تا 50 درصد این بیماران در 30 روز اول دچار مرگ میشوند. اما سکته از نوع ایسکمیک شایعتر است و در سطح جهان 80 تا 85 درصد شیوع دارد. علت عمده سکته ایسکمیک ناشی از انسداد رگ بوده که میتواند به مرور زمان ایجاد شود که به آن آترومترومبوتیک گفته میشود، یعنی آتروم در رگ ایجاد شده و در سنین بالا محل تنگی، دچار ضایعه میشود و لخته روی آن سوار شده و سبب انسداد کامل میشود. علت دیگر آن، این است که لخته از جای دیگری کنده میشود. مثلا لخته از قلب کنده شده و رگی را در مغز دچار انسداد میکند و آن قسمت دچار ضایعه و علائم ناشی از آن میشود. علائم سکته مغزی معمولا به صورت ناگهانی رخ میدهد و قسمتی از مغز را که دچار ضایعه شده سبب این علائم میشود. مثلا تکلم دچار مشکل شده یا اینکه عملکرد فرد را مختل میکند. آنچه که در درمان سکته مغزی مهم است، زمان است. تحقیقات نشان داده که هر دقیقهای که از سکته مغزی سپری میشود، تقریبا دو میلیون نورون مغزی ازبین میرود. بنابراین اگر این مدت زمان بیشتر شود، فرد نورونهای بیشتری را از دست میدهد. طبق مطالعات بیمار باید در ساعات اولیه که معمولا بین 4 تا 6 ساعت استاندارد است، به مرکز درمانی تخصصی رسانده شود. هرچه بیمار سریعتر منتقل شود، اثر درمان بیشتر است. دارویی به نام تیپیای در ساعات اولیه مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو لخته را ریز یا حل میکند و رگ باز میشود. البته اثر این دارو برای رگهای کوچک بهتر است. اگر این دارو تا 4 و نیم ساعت جواب نداد، درمان دیگری تحت عنوان مداخلات روی بیمار انجام میشود.