سپید: مراسم بدرقه پیکر توران میرهادی صبح دیروز جمعه (۲۱ آبان) در حالی برگزار شد که احمد مسجد جامعی، عضو شورای شهر تهران درسخنانی در رابطه با این پیشکسوت داستاننویسی کودکان گفت: «صفای باطن توران میرهادی و دغدغهای که نسبت به کودکان داشتند، نوعی رفتار معصومانه کودکانه را در او بازتاب میداد. خیلی از کسانی که در این جمع هستند، افتخارشان همکاری با اوست. او در سالهای دور به یاد برادر بزرگش بنیاد آموزشی را بنا نهاد و تجربیات مدرسه فرهاد را نوشت.»
 او ادامه داد: «میرهادی فضای گفتوگوی کودکان ایران و جهان را ایجاد کرد و این کاری است ماندنی. ما نمیتوانیم در جهان، ایرانِ سرافرازی داشته باشیم بدون اینکه با جهانیان در تعامل باشیم. او این مهم را دامن زد. کار ماندگار دیگر ایشان در حوزه فرهنگنامهنویسی برای کودکان و نوجوانان بود، اگرچه که او نتیجه نهایی این کار راندید، اما بنیاد استواری گذاشت که کودکان تا متخصصان از آن بهره میبرند.»
 این عضو شورای شهر تاکید کرد: «توران میرهادی در میان ما نیست با همه روح معصومانه و حس کودکانهای که در رفتار و فضای باطنش داشت. این نظام خلقت است، ولی خاطرات بزرگ او مانده است؛ نهتنها خوبیهایش. خاطرات بزرگ و تجربیات بزرگ او که راههای نرفته را رفت و رازهای ناگشوده را گشود و بارِ سنگینی را بر دوش همه آنان که دلسوز آموزشوپرورش، تعلیم و تربیت و کودکان و نوجوانان این سرزمین هستند، گذاشت. فعالیت او نیازمند پایداری و استمرار است و باید هرروز یادگارهایش تجدید شوند.» نوشآفرین انصاری هم در این مراسم گفت:« میرهادی سجایای اخلاقی زیادی داشت که من نمیخواهم به هیچکدام از آنها بپردازم. او شخصیتی توانمند و محققی پژوهشگر بود. همه میدانند که ایشان کتابهای بسیاری را نوشته است. کتاب «مادر و خاطرات پنجاه سال زندگی در ایران» و سهگانه «مدرسه فرهاد» از این کتابهاست. او مقالات بسیاری برای فرهنگنامه به یادگار گذاشته است. در مورد سهگانه «مدرسه فرهاد» آنچه مهم است «جستوجو درراههای تعلیم و تربیت» است که کمتر خواندهشده و آنچه مربوط به کودکستان و کتابخانه بوده بیشتر خواندهشده؛ ولی چرا جستوجوی کمتر؟چون متولیان آموزشوپرورش ما به خودی احترام نمیگذارند و به پژوهشهای سرزمینی توجهی ندارند. نگاه آنان کمعمق و شتابزده به غرب است. بنابراین میرهادیها، سهرابها، یمینی شریفیها را نمیبینند و الگوی خود را در جای دیگری جستوجو میکنند.» او اظهار کرد:« اگر از توران سوال میشد که چه آرزویی دارد، بهطور یقین میگفت صلح، آرامش و امنیت برای همه فرزندان این سرزمین، برونراندن رقابتها از دلها، خانوادهها، مدارس و نظام آموزشوپرورش، به پایان رساندن ویرایش اول فرهنگنامه کودکان و نوجوانان. ما برای فرهنگنامه نیازمند جایی بزرگتر و امکانات مالی هستیم، بنابراین از همهکسانی که به آرمانهای این عزیز احترام میگذارند پیغام میفرستیم که در کنار شورا و برای شورا باشند و برای تحقق آرزوهای توران میرهادی بکوشند.» در این مراسم هوشنگ مرادی کرمانی، مصطفی رحمان دوست، شهرام اقبال زاده، محسن هجری، جواد محقق، طاهره ایبد، حمیدرضا شاهآبادی بهعنوان چهرههای شاخص ادبیات کودک و نوجوان حضور داشتند. پیکر توران میرهادی با پایان این مراسم و در شرایطی که حاضران سرود «ما برای آنکه ایران خانه خوبان شود» از سرودههای نادر ابراهیمی با صدای محمد نوری را همخوانی میکردند، به سمت امامزاده عبدالله در شهرری برای آرامش ابدی منتقل شد.
 لازم به ذکر است: بهزاد شیشهگران درپی درگذشت توران میرهادی، پیشکسوت حوزه ادبیات کودک و آموزشوپرورش، پوستری را طراحی و منتشر کرد. این هنرمند گرافیست در یادداشتی که همراه این پوستر نوشته است: «تقدیم به بانو توران میرهادی بهپاس ۶۰ سال خدمت به فرهنگ ایران. بانو توران میرهادی استاد ادبیات کودکان، نویسنده و متخصص آموزشوپرورش یکی از شخصیتهای برجسته فرهنگی است که بیش از ۶۰ سال در گستره آموزشوپرورش، فرهنگ کودکی و ادبیات کودکان کوشیده و در این روند یکی از چهرههای تاثیرگذار سده کنونی است. همچنین او بنیانگذار و مسئول طرح فرهنگنامه کودکان و نوجوانان و نخستین کتاب مرجع ایرانی برای کودکان و نوجوانان است. توران میرهادی پس از یادگیری زبان آلمانی به فراگرفتن زبانهای فرانسه و انگلیسی پرداخت و افزون بر نقاشی با موسیقی و ورزشهای گوناگون نیز آشنایی داشت.»