احسان حدادی همه را شوکه کرد. او که در بازیهای المپیک لندن به مدال نقره و اولین مدال تاریخ دوومیدانی ایران در بازیهای المپیک رسیده بود، این بار در حالی که همه انتظار داشتند حداقل او را در فینال پرتاب دیسک ببینند، خیلی زود از دور مسابقات حذف شد. او با پرتاب 60 متری و 15 سانتیمتری در بین 35 پرتابگر
 بیستو چهارم شد و کنار رفت. محمود صمیمی هم دیگر نماینده ایران در این ماده بود و او هم از گروهش صعود نکرد اما با هزینههایی که ورزش ایران برای حدادی کرده بود و اردوهایی خارجی که او داشت، شرایط این دو قابل مقایسه نبود. حدادی بعد از شکست هم حرفهای عجیبی زد: «خیلی بد بودم ولی شرمنده کسی نیستم.» او که یک روز قبل از شروع مسابقهاش مدعی شده بود که مصدوم است، حالا گفته: «من ماهها با درد تمرین کردم. هارتنیگ قهرمان لندن هم به دلیل مصدومیت صعود نکرد. در رشته ما مصدومیت خیلی تاثیر دارد. من هر کاری که باید میکردم، انجام دادم. هفتهای سه بار و هر بار 65 آمپول میزدم و درد میکشیدم و گریه میکردم. این بهانه نیست. من ضعیفترین نتیجه را گرفتم. من شرمنده هیچکس نیستم چرا که همه تلاشم را انجام دادم. به نظرم در المپیک هیچ ورزشکاری به اندازه من به خاطر مصدومیت درد نکشیده. فقط میتوانم بگویم ببخشید. از همه آنهایی که با مدال من در لندن خوشحال شدند، معذرت میخواهم. من بدترین نتیجه کاروان را گرفتم.»