ورزش در افراد تحت شیمیدرمانی فواید متعددی دارد؛ عضلات اندام تحتانی آنها را تقویت کرده و از کرختی آنها میکاهد. توصیه شده که این بیماران پیادهروی و ورزش را در برنامه روزانه خود بگنجانند.
 طبق یافتههای اخیر، ورزش میتواند در کاهش کرختی وسستی ناشی از شیمیدرمانی در پاها موثر باشد. پژوهش جدید محققان دانشگاه روچستر آمریکا نشان داده که ورزش میتواند شیوهای ساده و ارزان در درمان سستی، کرختی و درد ناشی از شیمیدرمانی در اندامهای فوقانی و تحتانی باشد.
 در این مطالعه بیش از ۳۰۰ بیمار سرطانی شرکت داشتند و طی آن محققان به مقایسه مستقیم علائم نوروپاتیک در بیماران بدون گزارش انجام حرکات ورزشی مراجعهکننده با شکایت درد، با بیمارانی که در برنامه ۶ هفتهای پیادهروی آرام در خانه شرکت کرده بودند، پرداختند.
 بیمارانی که حرکات ورزشی را انجام داده بودند کمتر از علایمی مانند درد سوزشی یا ناگهانی، خارش، کرختی و حساسیت به سرما شاکی بودند و تاثیر مثبت ورزش روی بیماران سالمند و دچار بیماریهای مزمن متعدد، به مراتب بیشتر بود.
 به گفته ایان کلچنر، سرپرست تیم تحقیق، تمامی داروهای شیمیدرمانی موجب نوروپاتی نمیشوند؛ اما ۶۰ درصد از افراد مبتلا به سرطان پستان و سایر تومورهایی که شیمیدرمانی با پایه پلاتینیوم، وینسا آلکالوئیدها و تاکسانها دارند احتمالا از این عوارض جانبی رنج میبرند.