پژوهشگران موفق به ساخت نانوداربست الکترونیکی شدند که میتوان سلولهای مربوط به قلب را روی آن قرار داد و کشت کرد. لیبر از محققان این پروژه میگوید: «من فکر میکنم یکی از مهمترین دستاوردهای این پروژه آن است که میتوانیم بخشهای آسیبدیده قلب را با بافت سالم جایگزین کنیم. به جای این که یک بافت مهندسی شده را روی داربستی غیرفعال قرار دهیم، میتوانیم بافتی حاوی عصب را در داربست قرار دهیم تا علاوه بر رشد و جایگزینی بافت آسیبدیده، امکان رصد فعالیت آن نیز فراهم باشد. در این پروژه ما نشان دادیم که تغییر فرکانس و جهت پخش سیگنال امکانپذیر است. ما معتقدیم که میتوان شرایط سلولهای قلب را رصد و کنترل کرد.»
 از آنجایی که در این فناوری، قطعات الکترونیکی با بافت ترکیب شده، شناسایی فعالیتهای غیرعادی قلب بسیار سریع و با ولتاژ پایین قابل انجام است.
 لیبر میافزاید: «این ابزار قادر است پیش از وارد شدن قلب بیمار به شرایط حاد، این مشکل را در مراحل ابتدایی تشخیص دهد و مانع از بروز مشکل شود. با این روش میتوان از خود بافت قلب فیدبک گرفت و پاسخ لازم و حیاتی در مقابل شرایط مختلف داده شود. بسیاری از ادواتی که در بدن کاشته میشود تا به قلب کمک کند با ولتاژ بالا کار میکند این در حالی است که این ابزار در ولتاژهای بسیار کم کار میکند.» غایت آرزوی این گروه آن است که بتوانند ابزاری بسازند که به راحتی با تزریق وارد بدن بیمار شود.