سپید: سندرم خستگی مزمن (Chronic fatigue syndrome)، یک اختلال ناتوانکننده و با خستگی شدیدی همراه است که با خواب درمان نمیشود. فعالیتهای جسمی و روانی ممکن است این علائم را بدتر کند. آنچه که از مفهوم «سندرم خستگی مزمن» میتوان فهمید، خستگی است اما این خستگی بعد از کار زیاد، اضطراب یا بی خوابی رخ نمیدهد، بلکه این خستگی از نوع شدید و خطرناک است و با استراحت و داشتن فعالیت بدنی و ذهنی از بین نمیرود.
  این نکته را هم بدانید این خستگی تمام بدن را احاطه کرده و فعالیت بدنی و توان فرد را کم میکند.
  بیماریها یکی از علل مبتلا شدن به این سندرم هستند، بیماریهایی از قبیل: هپاتیت، کم خونی، بیماریهای عفونی، سرطانها، بیماریهای عصبی و عضلانی، کم کاری تیروئید و دیابت.
  به طور کلی افراد مبتلا به این سندرم، از افراد غیربیمار کمتر فعالیت میکنند.
  این بیماری موجب کاهش فعالیتهای مختلف شغلی، شخصی، اجتماعی و تحصیلی میشود و فرد را منزوی میکند. برای بهبود اوضاع فرد باید:
  برنامه روزانه خود را زمان بندی کند و در زمانی که بیشترین انرژی را دارد، شروع به فعالیت کند.
  در برنامه خود ورزش را قرار دهد، زیرا ورزش به بدن و مغز برای زیستی سالمتر کمک میکند.
  از دوست، اقوام یا آشنایان برای سلامتی خود کمک بگیرد.
  یک ساعت معین را برای خواب در نظر بگیرد.
  اگر در این بیماری دچار عدم حافظه یا عدم تمرکز شد، هر آنچه را که مهم است بر کاغذ بنویسد. داروها ممکن است در بهتر خوابیدن به بیمار کمک کند که این هم باعث افزایش قدرت تمرکز و یادگیری میشود.