فعالسازی سیستم هشدار
 اولین مرحله پس از وقوع حادثه، مرحله فعالسازی سیستم هشدار است. داشتن یک برنامه مدون برای سیستم هشدار، امری بسیارمهم است، چرا که داشتن اطلاعات صحیح و در کمترین فاصله زمانی پس از وقوع حادثه، لازمه تصمیمگیری صحیح و آمادگی برای ارائه خدمات مطلوب است. هشدار نابجا و نابهنگام میتواند سبب اشکال در خدمترسانی در هنگام حوادث شود.
فعال شدن مرحلهای نمودار تشکیلاتی سیستم مدیریت بحران
 به محض اطلاع بالاترین مسئول حاضر در مرکز درمانی از وقوع حادثه، لازم است بصورت مرحلهای، نمودار تشکیلاتی سیستم مدیریت بحران را فعال کند. در شرح وظایف هریک ازاعضا، اقداماتی که هریک بترتیب باید انجام دهند، ذکر شده و بدین ترتیب مرحله پاسخ و حادثه شکل میگیرد. مرحله پاسخ به حادثه براساس شرح وظایف اعضا ادامه مییابد و در همین حال، فرمانده حادثه برای بازگشت به وضع عادی برنامهریزی میکند.
بازگشت به وضع عادی
 فرمانده حادثه، لازم است با درنظر گرفتن تمامی شرایط و جوانب، اعم از وضعیت فیزیکی مرکز درمانی، وضعیت تجهیزات و مواد مصرفی، وضعیت پرسنل و بیماران و مصدومین مراجعه کننده، اقدام به اعلام بازگشت به وضع عادی کند. نکته مهم در این زمینه آن است که اعلام بازگشت به وضع عادی تنها هنگامی امکانپذیراست که پذیرش بیمار جدید، منوط به ترخیص بیماران قبلی نباشد.
ترمیم، بازسازی واحیاء کلیه خدمات مرکز درمانی
 پس از بازگشت به وضع عادی، رئیس مرکز درمانی با همکاری سایر پرسنل، ستاد مرکزی مدیریت بحران و سایر موسسات و شرکتهای طرف قرارداد، ترمیم و بازسازی مرکز درمانی را آغاز میکند. لازم است در کوتاهترین زمان ممکن، کلیه خدمات مرکز درمانی احیاء شده و پرسنل آسیبدیده یا ازدست رفته، به نحو مطلوب جایگزین شوند.
بازنگری و اصلاح برنامه
 اگرچه پس از انجام هر مانور عملیاتی سراسری قبل از وقوع حادثه، برنامه مقابله باحوادث غیرمترقبه مرکز درمانی بازنگری میشود، اما هیچ مانوری نمیتواند مانند حوادث واقعی، نقایص برنامه را نشان دهد. لذا اعضای کمیته مقابله با حوادث غیرمترقبه پس از بازگشت به وضع عادی و همزمان با آغاز ترمیم، بازسازی و احیاء خدمات مرکز درمانی، با استفاده از کلیه موارد ثبت شده در مرحله پاسخ به حادثه و مشاهدات خود و نیز با برگزاری جلسات بازخورد، اقدام به بازنگری و اصلاح کلیه نقایص برنامه میکنند. لازم به ذکراست که پس از بازگشت به وضع عادی، باید ضمن برگزاری کارگاههای توجیهی و مانورهای عملیاتی، آمادگی پرسنل برای پاسخ به حادثه حفظ شود.
جمعبندی
 داشتن برنامه مدیریت بحران، اگرچه پاسخ درست و به موقع را به بحران تضمین نمیکند، باعث میشود از سردرگمی افراد در هنگام حادثه جلوگیری بعمل آید و از هدر رفتن نیروی انسانی و منابع موجود پیشگیری شود. هدف نهایی مراکز بهداشتی درمانی، خدمترسانی به مردم بیمار است. با داشتن برنامهریزی مناسب، بیمارستانها در هنگام بحرانها نیز میتوانند به خدمترسانی ادامه دهند. در غیر اینصورت، علاوه بر آنکه بیمارستان نخواهد توانست به آسیبدیدگان کمک کند، برای حفظ وضعیت پایدار نیازمند کمک از خارج بیمارستان خواهد شد. در برنامهریزیها و سیاستگذاریهای سلامت همیشه بر نقش پیشگیری تاکید میشود. برنامه مدیریت بحران بیمارستانی مانند یک واکسن، حتی اگر نتواند بطور کامل از آسیب جلوگیری کند، سبب تقویت قوای ایمنی بیمارستان و کاهش شدت آسیبزایی حادثه خواهد شد. خوشبختانه در سالهای اخیر توجه بسیاری از سازمانها و مدیران به امر مدیریت بحران بیمارستانها جلب و باعث برگزاری جلسههای متعدد آموزشی و توجیهی شده است. ولی به نظر میرسد نیاز است با آگاه کردن مسئولین نسبت به اثرات ارزشمند این برنامهها بتوان گامهای موثرتری در مقابله با بحران برداشت.