افزایش فیبر مصرفی در رژیم غذایی با کاهش خطر بروز بیماریهای مزمن متعددی همراه است. در گذشته برخی مطالعات مشاهدهای به بررسی ارتباط میزان فیبر موجود در رژیم غذایی با میزان مرگ و میر کلی پرداخته بودند اما نتایج حاصل از این مطالعات چندان قابل اعتماد نبود. برای روشن کردن این موضوع پژوهشگران دست به انجام یک متاآنالیز زده و برای سنجش کمی میزان این تاثیر، مطالعات آیندهنگر کوهورت را وارد بررسی خود کردند. در مجموع 7 مطالعه شاخصهای ورود به آنالیز را داشتند که شامل 908135 شرکت کننده بودند.
در این میان 62314 مورد مرگ نیز به دلایل مختلف رخ داده بود. خطر نسبی ادغام و تعدیل شده (pooled adjusted relative risk) مرگ و میر کلی برای گروهی که بیشترین میزان فیبر را دریافت میکردند، در مقایسه با افرادی که کمترین میزان فیبر دریافتی را داشتند، برابر 77/0 (فاصله اطمینان 95درصد، 74/0 تا 8/0) بود. در متاآنالیز دوز- پاسخ، خطر نسبی ادغام و تعدیل شده به ازای ده گرم افزایش در فیبر دریافتی روزانه برابر 89/0 به دست آمد.
با در نظر گرفتن منبع تامین کننده فیبر رژیم غذایی مشخص شد که فیبر موجود درغلات و حبوبات و تا حد کمتری سبزیجات به طور معنیداری با کاهش میزان مرگ و میر کلی در ارتباط است. حال آنکه فیبر حاصل از میوهجات هیچگونه ارتباطی را در این زمینه نشان نداد. به طور کلی یافتههای این مطالعه آشکار ساخت که رژیم غذایی سرشار از فیبر میتواند سبب کاهش میزان مرگومیر کلی شود.
Am J Epidemiol