ویلاکورت در بخشی از این تحقیق مداوم بلندمدت که همچنان در حال انجام است، ویلاکورت نوجوانهایی را موردبررسی قرار میدهد که بعضی از آنها در معرض خشونت همسالانشان قرار گرفتهاند و عملکرد ذهن آنها را هر 6 ماه یکبار بررسی میکند. در همین حال به وسیله MRI نیز به دنبال مدارک و شواهدی است تا آسیبهای احتمالی به هیپوکامپ مورد مطالعه قرار دهد.
در مطالعهای که پیش از این انجام شد، مارتین تیچر، عصبشناس به دنبال یافتن پاسخهایی درباره قربانیان خشونت کلامی بر روی شصت و سه جوان اسکن مغزی انجام داد. تیچر به این نتیجه رسید که در میان کسانی که خودشان را به عنوان قربانیان خشونت کلامی میشناسند، ناهنجاریهایی در جسم پینهای (کوروپوس کالوزوم) مغز وجود دارد. در این بخش از مغز که عصبهای فراوانی در آن وجود دارد، در واقع نیمکره راست و چپ مغز را به یکدیگر وصل و نقشی مهم در پردازش بصری و حافظه ایفا میکند. در این تحقیق مشخص شد کسانی که در معرض خشونتورزی قرار میگیرند، در بخش جسم سخت مغزشان غلاف میلین کمتری وجود دارد که در واقع ارتباط میان سلولهای مغزی را تامین میکند. این گروه تحقیقاتی پیشنهاد دادند این عملکرد غیرطبیعی در مغز به این دلیل اتفاق میافتد که قربانی خشونت نمیتواند اتفاقی که در اطرافش میافتد را به درستی تجزیه و تحلیل کند و پاسخ مناسب را نسبت به این وضعیت از خود بروز دهد. همین یافتهها ممکن است برخی از نقصانهای شناختی در افراد مورد زرگوییقرارگفته از جمله نقصان حافظه، کمبود توجه و تمرکز را توضیح دهد و حتی ممکن است با اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی هم ارتباط داشته باشد.
کاهش ماده خاکستری در کودکان آزاردیده
تاثیر قرارگرفتن در معرض بدرفتاری در دوران کودکی و به طور کلی تاثیرات نوروبیولوژیک آن موضوع چند بررسی بوده است. در گذشته نتایج تصویربرداری از مغز در کودکان آزاردیده به نتایج هماهنگی نینجامیده است.
اما در ماه ژوئن امسال در America- Journa- of Psychiatry تحقیقی منتشر شد که ادعا میکرد شواهدی محکم میان بدرفتاری با کودکان و حجم ماده خاکستری مغز آنها به دست آورده است. معنای بدرفتاری در این تحقیق با آنچه از سوی سازمان جهانی بهداشت مشخص شده بود، همخوان شده بود و رابطه هر بدرفتاری جسمی یا عاطفی روانی و هرگونه قصور، آزار جنسی بهرهکشی روانی یا جسمی از کودک که سلامت، بقا، رشد و احترام به کودک را در معرض آسیب قرار دهد وحجم ماده خاکستری مورد بررسی قرار گرفت. سرپرست پژوهش، جواکیم رادوا میگوید:« رفتار نامناسب با کودکان موجب تاثیراتی عظیم چه از نظر روانی و چه از منظر نوروبیولوژیک میشود که در نهایت عملکرد مغز را تغییر میدهد.» رادوا در این تحقیق از تکنیکی تصویربرداری عصبی به نام «مورفومتری بر پایهی وکسل» (VBM) استفاده کرد تا مغز 56 کودک و 275 بزرگسال را که سابقه قرار گرفتن در معرض بدرفتاری در کودکی را داشتهاند با مغز 56 کودک و 306 بزرگسال بدون سابق بدرفتاری مقایسه کرد. این تحقیق نشان داد در کسانی که بدرفتاری با آنها در دوران کودکی ثابت شده است، حجم ماده خاکستری در بخشهای متعدد مغز پایینتر است. در این تحقیق مشخص شده است کمترین حجم ماده خاکستری در میان بزرگسالانی دیده میشود که در کودکی با بدرفتاری روبرو بودهاند و دلیل اصلی رشد دیرهنگام این افراد نیز به همین موضوع مربوط میشود این پژوهشگران دریافتند در میان افراد مورد آزمایش آنهایی که در معرض بدرفتاری در دوران کودکی قرار گرفته بودند، به طور قابلتوجهی حجمهای کوچکتر ماده خاکستری در مناطق متعدد مغز دارند.