طرح تحول نظام سلامت نقطه عطفی در تاریخ وزارت بهداشت بوده و باعث ایجاد رضایتمندی در مراجعات مردم به مراکز دولتی شده است. از نکات قابل توجه این طرح، ایجاد بستر مناسب برای پذیرش بیشتر مردم در بیمارستانها، کمکردن هزینههای درمان، ساماندهی ارائه خدمات پاراکلینیکی، کاهش قابل توجه قیمت تجهیزات پزشکی و واسطههای بیمورد بوده است. به موازات این خدمات، مراجعات به بیمارستانهای دولتی افزایش زیادی داشته و سهم بخش اورژانس بیمارستانی در این افزایش، از سایر بخشها بیشتر بوده است. از آنجایی که بخشهای اورژانس بیمارستانی حق عدم پذیرش بیمار را ندارند، تعداد زیادی از بیماران به دلایل مختلف از جمله نبود تختهای بستری بخش با وجود شرایط غیر اورژانسی به اورژانس مراجعه میکنند. این مساله به همراه افزایش مراجعات اورژانسی پیامدی نا مطلوب در اورژانس بیمارستانها که همان ازدحام و شلوغی بوده را به دنبال داشته است. این مساله مهم مورد توجه وزارت بهداشت هم قرار گرفته و موجب مداخلات وزارتی جهت ساماندهی بخشهای اورژانس بیمارستانی شهر تهران شده است. بخشنامهای از طرف وزارت بهداشت با چد محور اساسی، از جمله افزایش تعداد نیروهای انسانی، ارتقاء سطح تجهیزات پزشکی در اورژانسهای بیمارستانی، تاکید بر مداخله بیشتر گروههای ارشد پزشکی در تعیین تکلیف بیماران اورژانسی، صادر شده است. اما به دلیل پیچیدگی موضوع بخشنامه مذکور با وجود اینکه توانسته است بخشی از مشکلات اورژانسها را حل کند، همچنان مشکلات اورژانس پابرجا است. از این رو پیشنهاد عملیاتی مفید در این زمینه مداخله مسئولین بیمارستانی از جمله رئیس بیمارستان است که میتواند راهکار موفقی باشد. بازدید مرتب اعضای هیاترئیسه بیماستان، برگزاری منظم کمیتههای ارتقاء اورژانس بیمارستانی و سعی در تعیین تکلیف هر چه سریعتر بیماران نیز میتواند، راهکارهای موفقی باشد. همچنین حضور موثر متخصصین طب اورژانس، میتواند نقش موثری را در اورژانسهای بیمارستانی ایجاد کند. یادمان باشد که صرف افزایش تخت در بخش اورژانس بیمارستانی و بیمارستان نمیتواند تمامی مشکلات را حل کند، بلکه مداخله در فرآیندهای بخش بستری بیمارستان در جهت کم کردن طول مدت اقامت بیماران در بیمارستان و افزایش بهرهوری تختهای بیمارستانی است که میتواند پشتیبانی مناسبی در جهت مدیریت هر چه بهتر اورژانس بیمارستانی ایجاد کرده و ما را به داشتن یک بخش اورژانس بیمارستانی چابک که در آن رضایتمندی بیمار حرف اول را می زند، نزدیک کند.