گرچه هر استخوانی در بدن چه در بزرگسال و چه در کودکان ممکن است دچار شکستگی شود، شیوع، شکل، جوش خوردن و بسیاری از متغیرهای دیگر که در روند شکستگی و جوش خوردن آن دخالت دارند، در این دو دسته تفاوتهایی وجود دارد. مهمترین این تفاوتها عبارتند از:
  وجود صفحه رشد: مهمترین تفاوت استخوان کودکان و بزرگسالان در وجود صفحات رشد است. اینها صفحات غضروفیشکلی هستند که معمولا در دو طرف استخوانهای بلند قرار گرفته و مسئول رشد طولی استخوانها هستند. صفحه رشد ضعیفترین محل استخوان است و در ضرباتی که به اندام کودکان وارد میشود در بسیاری اوقات اولین محلی که دچار آسیب میشود صفحه رشد است. آسیبهای صفحه رشد بهدنبال ضربه معمولا بصورت جدا شدن آن از استخوان یا عبور خط شکستگی از آن است. به این آسیبها شکستگیهای صفحه رشد میگویند.
  انعطافپذیری استخوان کودکان: انعطافپذیری از دیگر خصوصیات مهم استخوانهای کودکان است. وقتی ضربهای به استخوان کودکی وارد میشود استخوان مانند فنر خم و راست شده و شکسته نمیشود. استخوان کودکان در مقایسه با بزرگسالان میتواند نیروهای بیشتری را بدون اینکه شکسته شود، تحمل کند که به خاطر قدرت انعطافپذیری آن است. به خاطر همین انعطافپذیری بالا دو نوع تغییر شکل در استخوانهای کودکان بهدنبال ضربه ایجاد میشود که در بزرگسالان نادر است. شکستگی گرین استیگ Greenstick که در فارسی به «ترکه تری» ترجمه شده بر اثر همین خاصیت استخوان ایجاد میشود.
 در این نوع شکستگی رفتار استخوان در مقابل نیروی وارده بر آن مانند یک ترکه تر درخت است. کاملا شکسته نمیشود بلکه دو قطعه همچنان به هم متصل هستند ولی در محل ضربه تغییر شکل میدهند. نوع دیگر شکستگی کودکان «پلاستیک دفرمیتی» است. استخوان بهدنبال ضربهایی که به آن وارد میشود مانند یک کمان در تمام طولش خم شده و همان طور میماند. شکستگی یک نقطه واحد نداشته و تغییر شکل استخوان در تمام طول آن است. مثل این است که استخوان مثل خمیر یا پلاستیک تغییر شکل داده است.
  سست بودن اتصال پریوست به استخوان: پریوست یا ضریع، پرده یا لایهای مانند پارچه است که روی استخوانهای بدن کشیده شده و به آن چسبیده است. اتصال این لایه پریوستی به دیافیز (قسمت وسط استخوانهای بلند) در کودکان شل و سست است و بدنبال شکستگی استخوان، خون ناشی از شکستگی به سرعت بین پریوست و استخوان جمع شده و این دو را به راحتی از هم دور میکند. این خون به سرعت تبدیل به کال استخوانی میشود. به همین علت کال استخوانی در شکستگیهای کودکان، حتی در شکستگیهای بدون جابهجایی وجود داشته و بزرگتر از بزرگسالان است.
  توزیع شیوع شکستگیها: در کودک شیوع شکستگی اسکافویید و شکستگی گردن استخوان ران کم دیده میشود. برعکس، در کودکان شکستگیهای ناحیه آرنج شایعتر از بزرگسالان بوده و درمان آن مشکل است.
 جوش خوردن شکستگیها: شکستگی استخوانها در کودکان بسیار سریعتر ار بزرگسالان جوش میخورد و هرچه بچه کم سن و سال تر باشد، سرعت جوش خوردن شکستگی در وی بیشتر است. شدیدترین شکستگیها در شیرخواران در عرض 3-2 هفته جوش میخورد.
 این سرعت جوش خوردن شکستگی در کودکان دو نتیجه مهم دارد. یکی اینکه درمان کودکان را باید خیلی زود و قبل از اینکه استخوان شروع به جوش خوردن کند، شروع میشود. شروع درمان شکستگی استخوانها در کودکان باید در 5 روز اول بعد از شکستگی باشد. دوم اینکه برای جوش خوردن شکستگیها در کودکان نیاز نیست تا اندام شکسته شده مدت زیادی بیحرکت باقی بماند. پس طول مدت گچگیری در کودکان کمتر از بزرگسالان است. روند جوش خوردن شکستگیها در کودکان و بزرگسالان با هم متفاوت است. تفاوت در سرعت جوش خوردن شکستگیها، روند رشد استخوان پس از شکستگی، عوارض شکستگیها و تفاوت در نیاز به عمل جراحی از این دست است.
  بهبود شکستگیها: قدرت دوباره شکل دادن Remodelling در کودکان بسیار بهتر، بیشتر و قویتر از بزرگسالان است. ریمودلینگ به توانایی اطلاق میشود که توسط آن بدن فرد استخوان بد جوش خورده را بهتدریج به همان شکل اولیهای که قبل از شکستگی داشت، نزدیک کند. با این حال شکل استخوان ممکن است کاملا شبیه قبل از شکستگی نشود. قدرت ریمودلینگ در شکستگیهایی که به مفصل نزدیکترند، بیشتر ولی در شکستگیهای داخل مفصلی کم است. قدرت ریمودلینگ در تصحیح چرخش نامناسب قطعات شکسته شده نسبت به هم کم است ولی هنگامی که قطعات شکسته شده با هم زاویه پیدا میکنند یا روی یکدیگر سوار میشوند، بیشتر است. هر چه سن کودک کمتر باشد توانایی ریمودلینگ استخوانهای او هم بیشتر است.
  رشد استخوان پس از شکستگی: شکستگی در کودکان موجب تحریک و تشدید رشد استخوان شکسته شده میشود. این پدیده را مربوط به افزایش جریان خون صفحه رشد بهدنبال شکستگی و در نتیجه افزایش فعالیت آن میدانند. با این حال افزایش طولی که بر اثر این پدیده در استخوان ایجاد میشود معمولا کم و قابل اغماض است. در طرف مقابل، شکستگی همچنین میتواند با آسیب به صفحه رشد موجب کندی و یا حتی توقف رشد استخوان شود. اگر تمام صفحه رشد در جریان یک شکستگی تخریب شود، رشد استخوان در آن ناحیه متوقف میشود. در این موارد هر چه سن بچه کمتر باشد، چون سالهای بیشتری تا بلوغ وی باقیمانده است، اختلاف طول و کوتاهی اندام آسیبدیده در مقابل اندام سالم در زمان بلوغ بیشتر خواهد بود. وقتی قسمتی از صفحه رشد آسیب میبیند، قسمت دیگر سالم است. رشد قسمت آسیب دیده متوقف شده ولی قسمت سالم به رشد خود ادامه میدهد. نتیجه آن است که بعد از مدتی استخوان به یک طرف منحرف میشود. این اتفاق در استخوانهای دوتایی یا جفت هم ایجاد میشود. بطور مثال وقتی که صفحه رشد انتهای پایینی استخوان فیبولا در بالای مچ پا کاملا آسیب میبیند ولی صفحه رشد انتهای پایینی استخوان تیبیا در بالای مچ پا سالم است، بعد از مدتی مچ پای بیمار به یک سمت منحرف میشود.