محققان روش جدیدی برای بررسی بیماری سرطان استفاده کردند. در این روش تاثیر شیمیدرمانی تنها هشت ساعت پس از درمان، قابل مشاهده است. پژوهشگران با استفاده از یک نانوذره ناقل دارو، مقاومت یا حساسیت سلول بدخیم را به درمان، بسیار سریعتر از روشهای بالینی قبلی مشاهده میکنند.
 سلولهای بدخیم هنگام شروع فعالیت داروی ضد سرطان خاصیت فلورسنت از خود نشان میدهند. شیلادیتی سنگوپتا، رئیس تیم پژوهشگران بیمارستان زنان میگوید: «ما تاثیر درمان سرطان را در چند ساعت تشخیص میدهیم. هدف بلندمدت ما یافتن راهی برای رویت زودهنگام نتایج درمان است. بدین ترتیب داروهای شیمیدرمانی برای بیماران مقاوم به درمان تجویز نخواهد شد. »
 در روش جدید، زمانی که سلولها میمیرند، آنزیمی به نام کاسپاز فعال میشود. پژوهشگران عنصری گزارشگر طراحی کردهاند که در حضور کاسپاز فعال شده و سبز رنگ میشود.
 تیم پژوهشی، امکان استفاده از نانوذرات گزارشگر را در تشخیص تومورهای حساس به دارو یا مقاوم به دارو، بررسی کردند. آنها با استفاده از نانوذرات حامل داروهای ضد سرطان دو آزمایش انجام دادند. در اولین آزمایش آنها تاثیر داروی شیمیدرمانی پاکلیتاکسل را روی نمونههای پیشبالینی سرطان پروستات ارزیابی کردند و در آزمایش دوم تاثیر داروی ایمنی دیگری بر نمونه پیش بالینی ملانوم که پیدیال-۱ را هدف قرار میدهد بررسی شد. پژوهشگران مشاهده کردند تومورهای حساس به پاکلیتاکسل نسبت به تومورهای مقاوم به دارو ۴۰۰ درصد بیشتر تابش میکنند. آنها همچنین افزایش تابش قابل توجهی پس از پنج روز در تومورهای درمان شده با نانوذرات آنتیپیدیال، مشاهده کردند.
 مسئول بخش مهندسی پزشکی بیمارستان زنان، میگوید: «این روش مستقیما در مشاهده و اندازهگیری پاسخدهی تومور به هر دو نوع دارو کمک میکند. روشهای کنونی بر پایه سنجش اندازه یا سوختوساز سلولهای بدخیم هستند. این روشها گاهی در تشخیص تاثیر عوامل ایمنی درمانی هنگام افزایش توده تومور و حمله سلولهای ایمنی موفق نیستند. در حالی که نانوذرات گزارشگر، اطلاعی دقیق از مرگ یا مقاومت سلولهای سرطانی به ما میدهند. »
 پژوهشگران به دنبال طراحی یک ردیاب رادیویی برای استفاده در بدن انسان هستند و بدین منظور آنها باید ابتدا روش کنونی را پیش از استفاده در برنامههای آزمایشگاهی، از لحاظ ایمنی و اثربخشی بررسی کنند.