سکته مغزی به معنای توقف ناگهانی خونرسانی به بخشی از مغز است، به نوعی از سکته مغزی، سکته مغزی خاموش میگویند که راه سادهای برای تشخیص علائم آن وجود ندارد؛ البته ممکن است شما علائم آن را به یاد نیاورید. این نوع سکته به مغز آسیبهای دائمی وارد میکنند و اگر بیش از یک سکته خاموش داشته باشید، ممکن است در فکر کردن و حافظهتان اختلال ایجاد شود و شاید به سکتههای مغزی شدیدتری دچار شوید. اگر شما به این نوع از سکته دچار شوید، احتمالاً تا زمانی که از مغز خود یک اسکن نداشته باشید و آسیبهایی که دیده است را مشاهده نکنید این را نمیدانید؛ البته ممکن است مشکلات خفیفی در حافظه خود داشته باشید یا اطلاعات را قدری بهسختی به یاد بیاورید. یک پزشک ممکن است بدون داشتن آزمایش هم به اینکه سکته مغزی خاموش داشتهاید پی ببرد. مانند اغلب سکتههای مغزی دیگر، سکتههای خاموش هم با شکل گرفتن لختههای خون در مغز که حل نمیشوند ایجاد میشوند، سکتههای مغزی هشداردهنده که به نام TIA یا سکتههای ایسکمیک گذرا شناخته میشوند، درنتیجه لخته شدن خون ایجاد میشوند، اما لخته در عرض 5دقیقه یا کمتر خودبهخود حل میشود. این سکتهها برخلاف سکتههای خاموش به مغز شما آسیب نمیزنند. اگر شما دچار TIA شوید، احتمالاً دچار علائم شایع سکته مغزی از قبیل غیر قرینه شدن یا بیحسی صورت، ضعف یا بیحسی در یک دست یا پا، سختی در تکلم یا بریدهبریده صحبت کردن، گیجی ناگهانی، دشواری در درک سخنان دیگران، عدم تعادل ناگهانی یا سردردهای ناگهانی میشوید. بر اساس یک مطالعه که بر روی افراد میانسالی که هیچ علامت قابلمشاهدهای از سکته مغزی را نداشتند انجامشده است، حدود 10درصد از آنان دچار یکی از انواع آسیبهای مغزی شده بودند. گفتنی است فشارخون بالا و نامنظم بودن ضربان قلب خطر ابتلا به سکتههای خاموش را بالا میبرد. آسیبی که این سکتهها ایجاد میکنند دائمی است، اما مداخلات درمانی میتواند به شما کمک کند تا عملکرد خود را که تضعیفشده است با استفاده از قسمتهای دیگری از مغز بهدست آورید.